Balıklar, daha doğrusu kemikli balıklar, suyun içerisinde "yüzme kesesi" adı verilen bir organ sayesinde batmadan durabilirler. Balıklar vücutlarında bulunan bu organ sayesinde buyonsiyi, yani suyun kaldırma kuvvetini kontrol edebilirler. Bunu yapabilmek için de dolaşım sistemleri yardımıyla bu yüzme kesesine sudan daha az yoğun olan oksijen gazını aktararak, kesenin yoğunluğunu değiştirebilirler. Bu gaz dolu yüzme kesesi sayesinde normalde sudan daha yoğun olmalarına rağmen su içerisinde asılı halde kalabilirler. Köpek balığı ve vatozlar gibi kıkırdaklı balıklarda ise yüzme kesesi bulunmadığından dolayı çoğu suda batmamak için sürekli hareket etmek zorundadır.[1]
Kuşlar ise delikli, hafif kemik yapıları ve rüzgarı yönlendirmek için evrimleşmiş özel tüy yapıları sayesinde uçabilirler. Kuşlar ve diğer hayvanlar havada uçmak için yoğunluk değişiminden yaralanamaz, çünkü bu durumda yoğunluklarını azaltmak için havadan daha hafif bir gazı vücutlarında depolamaları gerekir (Örneğin metan gazı) ki bu durum canlının hareket özgürlüğü ve biyolojik birtakım kısıtlamalar düşünüldüğünde pratik olarak pek mümkün olmadığından dolayı bu yönde evrim geçirmiş bir canlı bulunmamaktadır.
Kaynaklar
- Q. Bone. Biology Of Fishes. ISBN: 9780415375627.