Ben babamın doğal yollarla yaşlanıp ölümüne kadar yanında yaşadım. İnsan denen varlığın elindeki tek gerçek vucudundaki yaşam kuvveti, hayata tutunma isteği.
İnsan doğal olarak kolayca ölen bir varlık değil. Kendine bilinçli olarak çok kötü davranırsan hızlı yaşlanır ve acı çekerek ölürsün.
Ölmek isteği ise, beni kendi kanım, daha çok depresyonun dibinde yaşayanların kendileri açısından buldukları çıkış kapısı, fakat bu kapı oldukça dar, bunu başarmak ta gayet dirayet ve istek gerektiriyor.
Ben intihara meyilli bir kaç kişi tanıdım. Bir arkadaşımda intihar etti. Şahsen kanım şu, deneyip de veya düşünüp de başaramadıysan, yapmadıysan o zaman bu hayattaki tutunman gerekir.
elinde olmayanları zaten biliyorsun ve bunları bolca düşündün. Şimdi elinde olmayanlardan olabilir yapabileceklerin için çabalamaya başlamanı öneririm.
kendine swot analizi yaparak, hayattaki tehtitlere karşı savunmanı geliştirmeni, güçlü yanlarını (ki var, uzun uzun yamaya gerek yok (belki şimdi bilmiyorsun)) becerilerini fırsata dönüştürmek için yapman gereken işleri çok küçük adımlar halinde parçalara bölerek yapmaya bugunden derhal! başlamanı öneririm.
hayat gerçekten uzun ve yaşanmaya da değer. Her türlü acı, kötülük ve bilimum şerefsiz insana rağmen bu toksikleri yavaşça hayatından çıkar, görmezden gel. bir hayalin isteğin peşinden yürü, başarmaya aç olduğun için diğerlerinden daha fazla istediğini de unutma.
Yaşamak kolay değil ama yapılamayacak iş de değil dir.
