Büyük Patlamanın ilk anına dönersek, sonsuza yakın sıcaklık ve yoğunluğun olduğu bir tekillikten bahsedilir. Yoğunluktan kastedilen şey kütle olamaz, çünkü maddeye kütle kazandıran parçacıklar henüz oluşmamıştı, dolayısıyla ortada madde de olamaz. Bu yoğunluk enerjinin tek bir noktaya sıkışması şeklinde açıklanabilir. Einstein, bize kütle ve enerjinin birbirlerine dönüşebilen iki farklı hal olduğunu E=mc2 ile ispat etmişti. O halde enerji, uzay zamanı da tek bir noktaya sıkıştırmış olmalı.
Kozmik enflasyona göre, ilk anda büyük bir şişme yaşandı ve dediğiniz gibi bu ışık hızından daha hızlıydı. Ancak burada genişleyen şey uzay zaman dokusu, büyük patlamanın ardından gelen parçacıklar ve devamında gelen madde değil. Yani madde kendi konumuna göre ışık hızında veya ışıktan daha hızlı hareket etmiyor, dolayısıyla Einstein yanılmış olmuyor. Örnek vererek daha iyi canlandırabiliriz: Elimize bir lastik alalım ve kalemle uçlarına yakın kısımlarını işaretleyelim ve lastiği hızlıca çekelim, işaretli yerler hızlıca birbirlerinden uzaklaşır, ancak lastik üstündeki işaretli yerlerin konumları değişmez.
