Aslında bütün arılar sarı-siyah renkte değillerdir. Fakat birçok arı türü gerçekten de art arda gelen sarı ve siyah çizgiler taşır ve bunların değişerek arka arkaya sıralanmaları aralarındaki kontrastı artırarak onları gerçekten daha dikkat çekici yapar. Arılar dikkat çekici olmayı kendileri için avantaja çevirmiş canlılardır. Bunun işe yaramasının sebebi arıların zehirli iğnelere sahip hayvanlar olduklarından aslında birçok avcı için pek istenilen bir av olmamalarıdır. Arıların özellikle dikkat çekici desenlerini öğrenen avcılar artık bu tehlikeli arıları yememeleri gerektiğini öğrenirler. Yani arılar bu renkler sayesinde bir yandan avcıları tehlikeli olduklarına dair uyarırken bir yandan da avcıların kendilerini tanımalarına ve böylece kendilerinden uzak durmalarına yardımcı olurlar. Buna aposematizm denir. Hatta birçok başka canlı da arıların bu özelliğinden faydalanır. Mimikri ya da taklitçilik yapan birçok kelebek ve sinek türleri arılara benzeyen sarı siyah renkli gövdelere sahip olacak şekilde evrilmiştir. Böylece arıları yememesi gerektiğini öğrenmiş bir avcı aslında kendisi için zararsız ve potansiyel bir av olan taklitçi bir sinek veya kelebek gördüğünde dikkat çekici renklerinden dolayı bunun bir arı olduğunu düşünüp bu böceklere saldırmaz.
Bir arı olduğunu düşündüğünüz bir böcek gördüğünüzde bunun gerçekten bir arı olup olmadığını anlamanın en kolay yolu bir Petiolusu yani bacaklarının bağlı olduğu üst gövdesini karnından ayıran incecik bir beli olup olmadığına bakmaktır. Bütün arılar aynı ağ yapan örümcekler ve karıncalar gibi bir Petiolusa sahiptir. Eğer baktığınız böceğin gövdesinde ince bir beli yoksa bu muhtemelen aslında bir sinek veya kelebektir.
