Dünyadaki kuş türlerinin yaklaşık yarısı, diğer türlerin seslendirmelerini öğrenebilecekleri anlamına gelen sesli taklit yeteneğine sahiptir. Ötücü kuşlar, eşlerini cezbetmek veya yırtıcıları uzaklaştırmak için bu ses taklit etme yeteneğini kullanırlar. Ancak papağanlar da durum biraz daha farklıdır.
Papağanlar sosyal hayvanlardır, bu da arkadaşlarının geri kalanına uyum sağlamak istedikleri anlamına gelir. Vahşi doğada papağanlar, diğer kuşlarla çevrili oldukları için genellikle kuş sesleri çıkarırlar. Ancak insanların etrafında papağanlar, sahiplerini yeni ailelerinin veya “sürü”nün bir parçası olarak gördükleri için genellikle insan sözlerini taklit eder. İnsan sürülerine uyum sağlamak için insan seslerini kopyalarlar.
Ancak konuşabilseler de sözcükleri anladıklarını söyleyemiyoruz. Yapılan araştırmalar; papağanların yaşadıkları ortama uyum sağlamak adına etkin koşullanma kurallarına göre davrandıklarını gösteriyor. Diğer bir deyişle, eğer bir kelimeyi söylediklerinde ödüllendiriliyorlarsa, sadece bu yüzden tekrarlıyor olabilirler. Yani kelimelerin anlamlarına ilişkin algıları olmasa da, onlar için bir kraker, kelimenin bir anlama sahip olup olmasından daha önemlidir.