Hiçliği düşünmemizin, düşünebilmemizin nedeni varlıktır. Evren ve öncesi için mutlak hiçlik anlıyoruz ki yoktur. Bu nedenle mutlak hiçlik diye bir şey yok gibi görünüyor. Ancak bizim mutlak hiçliği düşünüyor olmamız, ifade edebiliyor olmamız onu var kılmaz. Çünkü biz mutlak hiçliği var olmanın bir zıtlığı olarak ifade ediyoruz ama sadece terminoloji olarak ifade etmiş oluyoruz. Çünkü mutlak hiçliğe dair ifademiz onun tanımlanabilir özellikleri olmasından kaynaklanmıyor. Zira mutlak hiçliğin hiç bir özelliği de bulunmamaktadır. Uzamsal ve zamansal bir varlığı olmayan şeydir hiçlik. Yani hiçliğin ifade edilebilecek hiç bir niteliği dahi yoktur. Bu nedenle biz hiçliği varlığı bildiğimiz için ve varlığın zıttı olarak ifade ediyoruz ve ona sadece isim vermiş oluyoruz. Bu olmayan, hiç bir nitelik dahi taşımayan bir şeyi ifade etmek hükmündedir. Hiçlik dediğimiz de yokluğun kendisini hiç bir niteliği olmadığından varlığın zıttıyla dolaylı şekilde beynimiz bunu düşünebiliyor. Hiçliği sadece varlığın zıddı olarak ifade ediyoruz ama hiçliğin hiç bir özelliği zaten olmadığından onu doğrudan düşünmüş veya hayal etmiş olmuyoruz ki bu zaten mümkün değil.
