Film veya dizi izlerken yaşanan olayların sahte olduğunu bildiğimiz halde nasıl bu kadar kendimizi kaptırıyoruz, inanıyoruz?

İnsan beyni sürekli simülasyon üretir. Gerçek olmayan gerçeklikler yaratır ve biz böylece hayatımızı devam ettirebiliriz.

Mesela normalde diğer canlılar gibi bir canlı olmamıza rağmen, yani yaşam süremiz belli olmasına rağmen, gelecek ile ilgili hayaller kurarız. Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarız. Maddi konular normalde gerçek dünya problemi olmamasına rağmen bizi kaygılandırır. Sürekli çalışma ve işe gitme ihtiyacı hissederiz. Okullara gideriz, evleniriz vs vs. Çoğu zaman bizden öncekilerin yaptığı şeyleri yaparız.

Oysa bunların çoğusu gerçek değildir ve toplumun bir arada yaşaması için insan beyni tarafından uydurulmuş simülasyonlardır. Gerçekte herkes komünist bir sistem gibi herkesin faydasına çalışıp hatta hiç para bile kullanmayarak yaşayabilir veya göçebeler gibi hiç paraya ihtiyacı olmadan ve diğer hiçbir şeye ihtiyacı olmadan da insan yaşayabilir.

Fakat insan beyni sürekli hayal kurar ve bunu canlıya baskılar. Uyusanız bile rüya görürsünüz ve beyin hiç boş durmaz. Gözde kör nokta olmasına rağmen oralara bile görüntü uydurarak sizin eksiksiz görmenizi sağlar. Çok anlamsız olmasına ve size çok zararı olabilecek bir kişiye aşık olursunuz mesela. Bunların hepsi akıllı canlıların simülasyon ve gerçek dışı deneyimleri hayatta kalma becerilerini güçlendirmek için beynin uydurduğu şeylerdir.

Film, müzik veya herhangi bir sanatsal faaliyet de insan hayal gücünü çalıştırır ve sizi içerisine çeker. Zaten gerçek olmayan bir simülasyonda başka bir alt simülasyon insan zihninin çok kolay uyum sağlayabileceği bir yapıdır. Bir odadan diğerine geçerken bile o odadaki düşüncelerinizi unutabilirsiniz. Beyin için simülasyonlar arasında fark yoktur. İrade gerçeklik düzleminde kalmaya çalışır fakat bıraktığınız anda farklı hayallerin içinde bulursunuz kendiniz.

Hatta bu yazıyı okurken bile zihninizde başka bir simülasyon canlanır ve siz o konuya odaklanırsınız. Ta ki başka birisi size seslenene veya sıkılana kadar.

Kısacası Oyunlar, Filmler, Müzik, Tüm sanatsal faaliyetler, Tiyatro, Eğlence gibi tüm konular ve hatta gerçek hayat problemleri bile hayal gücünün ürünüdür. Beynin neye ihtiyacı varsa onu üretir. Bu onun hayatta kalmasını sağlar.

Bu konuyu daha iyi kavrayabilmek için Jean Baudrillard tarafından kaleme alınan Simülakrlar ve Simülasyon isimli kitabı okumanızı tavsiye derim.