"Gülmek topluluk içi çekişmeler, etkileşimler, oyunlar dahilinde oluşan stresin, ağlama ve bağırma haricinde, "zararsız" bir boşaltma şekli.
Aniden karşılaştığımız durumların yarattığı gerilimin kolay yoldan boşaltılmasıyla gerçekleşen rahatlama hissidir.
Mizah için de "trajedi + mesafe" formülü kullanılır. Zamansal, kültürel, statü anlamında veya fiziksel mesafe olabilir. Irkçı ve cinsiyetçi mizah da bu formülle ortaya çıkıyor tabii. Geçmişteki bir trajedi, bugün etkilenen olmadığından, görece zararsız şekilde alaya alınabilir; bir yandan bu uzak trajedilerin başımıza gelme olasılığıyla da baş etmiş oluruz kendimizce. Bazen "ötekilerin" trajedisine güleriz, bazen uygunsuz bir davranışın sadece sözde kalmasını (fiziksel tehlikeyle sembolik olana ilk anda aynı tepkiyi veririz) komik buluruz veya hiç fark etmediğimiz bir benzerliğin "sevimlileştirilerek" ortaya çıkarılmasına güleriz. Zamanlama, önemli bir faktör. Ağır aksak anlatılan fıkralardan pek haz almayız mesela. Biraz hazırlıksız yakalanmamız gerekir ki, bir "aha!" anı yaşayabilelim."