Merhaba Fatih Bey, sorunuzun iki türlü cevabı olabilir:
- Bir insan kendi tercihi/kararı ile duygulardan kaçınıyorsa, bunun yaşadığı olayla ilgisi olabilir. Örneğin; ilk defa korku filmi izleyen biri yaşadığı "rahatsızlık" nedeniyle korku, tedirginlik, endişe gibi olumsuz duygulardan bir dahaki sefere kaçınması gerektiğini düşünebilir. Bazı travmatik olaylarda da kaçınma eğilimi olabilir... Ancak kaçınmak bir çözüm değildir. Çünkü bireyin yaşamı boyunca karşısına çıkacak duygulardan kendisini soyutlaması, o duyguları gerçekte yok eden bir strateji değildir. Bana göre en makul çözüm mücadele etmek...
- Bazı kişiler ise gerçekten duygu körlüğü yaşarlar. Bu durum, Aleksitimi adında bir rahatsızlık olarak bilinir. Genelde otizmli bireylerde görülür. İlginç olan, duygu körlüğüne sahip otizmliler, diğer otizm bireyler gibi takıntılı ve tekrar eden davranışlar sergilemiyor. Bu rahatsızlık travma yaşamış normal insanlarda da görülebiliyor. Örneğin; Bir çalışmada, post travmatik stres bozukluğu olan Vietnam Savaşı gazilerinin %41'i aleksitimik tespit edilmiş.1
Sonuç olarak; bir "rahatsızlık" emaresi de olabilir, bir "tercih" meselesi de...
Kaynaklar
- S. Shipko, et al. Towards A Teleological Model Of Alexithymia: Alexithymia And Post-Traumatic Stress Disorder. (1 Ocak 1983). Alındığı Tarih: 27 Mayıs 2021. Alındığı Yer: Karger doi: 10.1159/000287730. | Arşiv Bağlantısı