Mitokondri ve kloroplast gibi orgnellerin kendi DNA'ları ve ribozomları vardır. Mitotik süreçten önce de ikiye bölünme yoluyla sayılarını arttırırlar ve mitoz sonucunda yeni oluşan hücrelerde birbirine yakın sayılarda organel olmasını sağlarlar. Mitokondri ve kloroplastın aksine, endoplazmik retikulum, golgi aygıtı, lizozom ve kofulların kendıi kendilerine bölünme yetenekleri yoktur. Endoplazmik retikulumun mitoz sırasında tübüler veziküler elemanlara parçalandığına, zamanla bu veziküllerin sayısının arttığına ve mitoz sonunda bu küçük veziküllerin bir araya gelerek yeni bir endoplazmik retikulum oluşturduklarına inanılır. lizozom ve ona benzer diğer veziküler elemanlar ise endoplazmik retikulum ve hücre zarından (fagositoz ve endositoz olaylarında olmak üzere) köken alır. Golgi aygıtının çoğalması konusunda iki farklı yaklaşım öne atılmıştır. Birincisinde; golgi aygıtı da endoplazmik retikulum gibi mitoz bölünme öncesinde veziküler kümelere bölünür ve mitozun telofaz safhasında tekrar birleşir. İkinci yaklaşıma göre golgi aygıtı premetafaz evresinde veziküler kümelere bölünür ve endoplazmik retikulumun zarları ile birleşir. Telofaz sırasında ise endoplazmik retikulumdan köken alarak tekrar oluşturulur.
Kaynaklar
- B. M. Mullock, et al. (2020). Theory Of Organelle Biogenesis: A Historical Perspective. NCBI. | Arşiv Bağlantısı
