Yaşarken Ölü Olduğunuza İnanmak: Yürüyen Ceset (Cotard) Sendromu Nedir?

Yürüyen Ceset Sendromu yeni bir dizinin adı değil; oldukça nadir ve gizemli bir bozukluktur. Bir diğer adı Cotard Sendromu olan Yürüyen Ceset Sendromu'na sahip hastalar, "ölüymüş gibi hissederler". Hastalar, ölü olduklarına inanırlar ve hayatlarını ölü gibi sürdürürler! Yürüyen Ceset Sendromuna birkaç örnek vermek gerekirse:

• 2009 yılında yaşlı bir adam Belçika'da bir hastaneye gidip birkaç defa ölmesine rağmen hiç kimsenin onu gömmeye tenezzül etmediğini söylemiştir. Yaşlı adama anksiyete, depresyon ve Cotard sendromu teşhisi konmuştur.
• 2012'de Japonya'da bir adam doktorlara öldüğünden şüphelendiğini söylemiş bunu doğrulayıp doğrulayamayacaklarını sormuştur. Doktorlar hastaya yürüyüp hastaneye gelebilen bir adamın ölü olamayacağını söylediklerinde, hasta, bunun beyninin bir oyunu olduğunu söylemiştir. Hasta tedaviye yanıt vermiş olsa da önceki hayatında ölmüş olduğunu düşünmeye başlamıştır.
• 1996'da İskoçya'da genç bir adam ağır bir motosiklet kazası atlatmış ve kazada öldüğüne inanmaya başlamıştır. Tedavisinden sonra genç adam, annesiyle Güney Afrika'ya taşınmıştır. Güney Afrika'da yaşamak adamın ölü olduğuna dair düşüncelerini pekiştirmiştir; çünkü adam cehenneme geldiğini, ancak cehennemin bu kadar sıcak ve kötü bir yer olabileceğini söylemeye başlamıştır.

Bir Vaka Analizi: Graham

United Academics bir Yürüyen Ceset Sendromu vakasını şöyle açıklıyor:

Graham, zamanının çoğunu mezarlıkta geçirmektedir. Mezarlık ziyaretleri bazen polis gelip onu eve götürene dek sürmektedir. Graham, ağır depresyon hastasıdır ve bundan birkaç ay önce intihara kalkışmıştır. Graham, beyninin öldüğüne inanmaktadır. Beynini, intihar esnasında yaktığını düşünmektedir. Yaşam ve ölüm arasındaki yarı yaşamını mezarlığı sık sık ziyaret ederek geçirmektedir. Bunun, onun ölümle yakalayabileceği en yakın bağ olduğunu düşünmektedir.

Graham'ın vaka çalışmasına göre, Graham doktora gittiğinde "Ölü olduğumu kanıtlayacağım." demiş ve ölü olduğu için yemek yemeye ya da uykuya ihtiyacı olmadığını ileri sürmüştü.

Zihninin görme, duyma, düşünme, hatırlama ve iletişim kurma gibi fonksiyonları yerine getirdiğini kabul ediyor; ancak bunların beyni ölüyken nasıl gerçekleştiğini açıklayamıyordu.

Araştırmacılar, yayımladıkları makalede, Graham'ın Beck Depresyon Testi 2'ye tabi tutulduğunda 63 üzerinden 40 aldığını, Beck İntihar Testi'nde ise 13/38 puan aldığını, 21 Maddeli Hamilton Depresyon Ölçeği'nde 31 puan aldığını, Hamilton Anksiyete Testi'nde ise 13 puan aldığını yazıyorlar:

Bu puanlar, hastanın ileri düzeyde depresyonu ve orta düzeyde anksiyetesi olduğunu göstermektedir.

Makalede, hastanın çeşitli ilaçlar aldığına da vurgu yapılmaktadır:

• Lityum (600 mg/gün)
• Imipramin (250 mg/gün)
• Amisulprit (400 mg/gün)
• Simvastatin (40 mg/gün)
• Aspirin (75 mg/gün)

Bu Sendrom Ne Kadar Yaygın?

Cotard sendromu teşhisi konulan ve incelenen çok az hasta vardır. Bu sendroma son derece nadir rastlanmaktadır ve doktorların sendromla ilgili tüm bildikleri Graham'ınki gibi vaka çalışmalarıyla sınırlıdır. Hong Kong'da yapılan bir çalışmada, incelenen 349 hastadan sadece 2 tanesinde Cotard Sendromu'na benzer vakaya rastlanmıştır; bu da, hastalığın sıklığının %0.57 kadar nadir olabileceğini göstermektedir.

Hastaların Beyinlerinde Neler Oluyor?

Araştırmacılar yakın zamanda Graham'ın beyninde herhangi bir anormallik meydana gelip gelmediğini görmek için tarama yaptılar ve Graham'ın beyninin bir kısmının kendiliğinden çalışmayı durdurduğunu gördüler. Graham'ın frontal korteksinin büyük kısımlarında çok düşük metabolizmaya rastlandı. Graham'ın beyninin bu kısmı uyuyor ya da çalışmayı kesmiş gibi görünmektedir. Graham ile çalışan doktorlardan biri New Scientist dergisine şöyle söylemiştir:

PET taramaları üzerinde 15 yıldır çalışıyorum ve Graham gibi iki ayağının üzerinde, insanlarla iletişim kurabilen birinden bu denli anormal sonuçlar beklemezdim. Graham'in beyin fonksiyonları uyuyan ya da genel anestezi altındaki birinin beyin fonksiyonlarına çok benziyor. Bu sonuçları hareket halinde birinde görmek oldukça şaşırtıcı.

ScienceDirect

Sonuç

Graham yalnızca bir örnek olsa da doktorlar, beynin bir bölümünün çalışmayı durdurmasının Yürüyen Ceset Sendromu'nun nedeni olup olmadığından şüphelenmeye başladılar.