Kediler, antidepresanların yan etkileri olmaksızın sizi depresyondan kurtarabilir deseydim ne derdiniz? Ya da depresyona girme riskinizi azalttıklarını, kaygı ve stresi hafiflettiğini söyleseydim?

Muhtemelen inanırdınız. Çünkü kedi sahibi olanlar bilir ki, kedilerin sırf kedilik yapması bile yeterlidir. Efor sarf etmelerine gerek de yok. Kendileri olsunlar yeter.

Bunu soruyorum çünkü en güzel yaşlarımızı bir sınav uğruna hiç ediyoruz ama etmezsek istediğimiz bir liseyi kazanamayız ve eğer kazanırsak ta diplomalı bir işsiz olarak hayatımıza devam edeceğiz neden bu iki yolun sonunda iyi bir yere çıkmıyor anlamıyorum bu gün deneme olduk sınıftaki en başarılı öğrenciler kötü yaptılar ve gerçekten çok üzüldüler ama orta halli öğrenciler ise onlar kötü yaptığı için önlerine geçebilmenin mutluluğunu yaşadılar bizi böyle ayırmaları ne kadar doğru şöyle örnek veriyim deneme sınavlarında ilk 50 içine girenlerin rehberlik hocaları var ama başarılı olsa bile ilk 50 kadar başarılı olmayan öğrencilerin yok dahası eğer başarılı değilsen insanmışsın gibi de pek bakılmıyor her gün yanlış yaptığım sorular için üzülüyorum kafam deneme çözerken bu sorular ile yankılanıyor sanki hiç bişey başaramayacakmış gibi hissediyorum yarın 2 tane daha denemem var umudum kendime olan inancım yok keşke bu at yarışı bir an önce bitse ama bitse bile diğer at yarışları beni bekliyor.

Hepimizin aklına kazınan anlar olmuştur. Neden bu anlar beyinde diğer duygularla beraber çok iyi hatırlanır hiç düşünmüş müydünüz? Sıradan bir görseli bile zor hatırlarken bazı anların bizde oluşturduğu hislere kadar hatırlatabilecek olması gerçekten ilgi çekici. Vücudun yaşadığı gerilim, heyecan, kaygı ve birbirinden farklı hislerin hepsini hatırlayabilmek. Bunlar nasıl anılar böyle ve beynimiz için ne anlama geliyorlar?

Sizlere bu yazımda şunları ele aldım:

Ay'a ayak basan insan sayısı sadece 12. Bu kişiler, tarihte başka hiç kimsenin deneyimlemediği bir şey yaşadı: farklı bir gökcisminde, farklı bir dünyada yürümek. Ancak bu benzersiz deneyimin uzun vadeli etkileri hakkında hiç düşündünüz mü? Özellikle de bu kişilerin yaşam süresini etkileyip etkilemediğini?

İsviçre-Fransa sınırında, yeraltının derinliklerinde, insan zekâsının şimdiye kadar yarattığı en karmaşık makine uyuyor: Büyük Hadron Çarpıştırıcısı (LHC). 2012'de LHC, Higgs bozonunu keşfetti. Higgs alanı olmasaydı, elektronlar atomların etrafında dönemezdi. Bu devasa yapı, 27 kilometrelik süper iletken bir tünelin içinde, protonları ışık hızının %99.999999'uyla çarpıştırıyor. LHC'deki çarpışmalar o kadar şiddetli ki: Sıcaklık, Güneş'in çekirdeğinden 100.000 kat daha fazla (5,5 trilyon derece!) ve çarpışan protonlar, Big Bang'den sadece 1 trilyonuncu saniye sonraki koşulları taklit ediyor. Büyük Hadron Çarpıştırıcısı, insanlığın evrene sorduğu en derin sorulara cevap arıyor: Neyiz? Nereden geldik? Ve bu devasa kozmik okyanusta yalnız mıyız? Belki bir gün: Zamanın doğasını anlayacağız. Karanlık evrenin kapılarını aralayacağız. Hatta gerçekliğin dokusunu değiştireceğiz. Carlo Rovelli'nin sözünü hatırlayalım: ''Bu makine, bir katedral değil ama insanlığın evreni anlama tutkusunun en görkemli anıtıdır."