Kuşların solunum sistemi, omurgalılar arasında en verimli oksijen transfer yapılarından biridir. Özellikle uçuş gibi yüksek enerji gerektiren aktivitelerde, hatta düşük oksijen seviyesine sahip yüksek irtifalarda bile oksijen ihtiyacını karşılayabilmeleri, onların benzersiz solunum mimarisi sayesinde mümkündür. Kuş akciğerleri; tek yönlü hava akışı, hava keseleri, parabronş yapısı ve çapraz akım (cross-current) değişim mekanizması sayesinde memelilere kıyasla çok daha yüksek oranda oksijen kullanımına ulaşır.

Kuşların solunum sistemindeki ilk önemli fark, akciğerlerdeki hava akışının tek yönlü olmasıdır. Memelilerde olduğu gibi hava aynı kanaldan girip çıkmaz; bunun yerine kuşlarda akciğer içindeki hava akımı her zaman belirli bir yönde ilerler. Böylece taze oksijen, karbondioksit açısından zengin hava ile karışmaz. Bu, akciğerlerdeki gaz değişiminin sürekli yüksek oksijen basıncı altında sürmesini sağlar.

Kuantum Dolanıklık Nedir?

-Kuantum dolanıklık (entanglement), iki ya da daha fazla parçacığın, aralarındaki mesafe ne olursa olsun, birbirleriyle anında ve doğrudan bağlantılı bir şekilde davranmasıdır. Yani bir parçacığın durumu değiştirildiğinde, diğerinin durumu da anında değişir. Yani bir durum için pozitifse diğer durumda kesinlikle negatiftir. Bu olay, klasik fizikte açıklanamaz ve Einstein’ın deyimiyle “uzaktan hayaletimsi etki” (spooky action at a distance) olarak bilinir. Einstein bu teoriyi ürkütücü bulmaktadır fakat Bohr ise bu teoriyi daha normal karşılamaktadır.^[1]

Âlimlerin fikirleri, devletleri ayakta tutan direklerdir. Onlara değer vermeyen milletler, ilimde ve kudrette geri kalmaya mahkûmdur.

Uppsala Üniversitesi’nden malzeme bilimi profesörü Maria Strømme, evrenin temelinde atomlar değil, bilinç alanı olduğunu öne sürdü.Bilim dünyasında yıllardır kabul gören görüşe göre, evrenin yapı taşları atomlar ve parçacıklardır. Bu klasik anlayışta madde ilk sırada gelir; atomlar molekülleri, moleküller hücreleri, hücreler ise beyni oluşturur. Bilinç ise ancak sinir sistemi yeterince karmaşıklaştığında ortaya çıkan bir yan ürün olarak değerlendirilir.

Ancak AIP Advances dergisinde yayımlanan ve sayının en iyi makalesi seçilen çalışma, bu yerleşik paradigmayı kökten değiştirmeyi öneriyor. Normalde nanoteknoloji alanında araştırmalar yapan Strømme, bilincin evrenin temel alanı olduğunu ve zaman, uzay ve maddenin bundan sonra ortaya çıktığını savunuyor.

LUCA (Last Universal Common Ancestor), bugün yaşayan tüm canlıların—bakteriler, arkeler ve ökaryotlar dahil—soy hatlarının kesiştiği son ortak atadır. LUCA, “ilk canlı” değildir; ondan önce daha ilkel yaşam biçimleri vardı. Ancak LUCA, artık genetik materyale sahip, protein sentezleyen, metabolizması olan, yani Darwinci anlamda evrim geçirebilen bir canlıdır ve bu nedenle yaşam ağacının temel birleşme noktasını temsil eder.

Bilimsel verilere göre LUCA yaklaşık 3.5–4.1 milyar yıl önce, Dünya’nın ilk okyanuslarının oluştuğu ve gezegenin yoğun volkanik aktiviteye sahip olduğu dönemde yaşamıştır. Atmosferde oksijen bulunmadığı için LUCA anaerobikti, yani oksijensiz solunum yapıyordu. Hidrojenle besleniyor, karbondioksiti çeşitli kimyasal yollarla işleyebiliyordu. Genomik analizler, enerji metabolizmasında hidrojen kullandığını gösterdiği için LUCA’nın büyük olasılıkla deniz altı hidrotermal bacalarının yakınlarında yaşadığı düşünülüyor.