Bilinç nedir sorusunu aşama aşama irdeleyeceğiz, daha doğrusu bunun dört aşamadan oluşan olgunun, bu oluşma sürecinin tamamının farkındalık durumu olduğunu söyleyeceğiz.

Aşamalarımız sırayla:

Elektroniğe meraklı olanların aklına sıkça şu soru gelir:

Hoparlör de bobin ve mıknatısla çalışıyor, motor da öyle. O hâlde bir motoru hoparlör gibi kullanmak mümkün mü?

Çoğu insan dış görünüşün önemsiz olduğunu ve önemli olanın iç güzellik ve karakter olduğundan bahseder. Size bunun neden böyle olduğunu bu blogumda anlatmaya çalışacağım.

Çoğunlukla ortalama derecede yüzü olan ve hayatından memnun olan veya hayatında dış görünüşünü takmayacak kadar kafası meşgul olan kişiler genelde şunu söyler: "Dürüstlük ve iletişim yeterlidir, ağzın laf yapsa yeter." derler.

Merhaba ben Doruk ve sizlerle orangutanların beslenme davranışları üzerine geliştirdiğim özgün bir teoriyi, yani “Ekosisteme Bağlı Yeme Adaptasyonu”nu paylaşmak istiyorum. Bu teori, özellikle Sumatra orangutanlarının mast dönemleri dışında karşılaştığı besin daralmalarını incelerken ortaya çıktı. Uzun zamandır orangutanların davranışlarını, habitatlarını ve beslenme stratejilerini gözlemliyor, her küçük detayı bir puzzle parçası gibi yerli yerine yerleştiriyordum. Sonunda fark ettim ki, orangutanların diyet esnekliği mevcut literatürde anlatılandan çok daha kapsamlı ve çok daha zekice işlenmiş bir yapıya sahip. İşte tam bu noktada, etolojik bir bakışla tanımladığım teorim devreye giriyor: Bir canlı, alışık olduğu habitatın sunduğu temel besin kaynakları doğal veya beşerî etkenlerle sınırlandığında, diyetini genişleterek normalde tüketmediği, hatta çoğu zaman es geçtiği canlıları ve besinleri bünyesine katmak üzere bulunduğu çevrenin şartlarına göre bir yeme adaptasyonu geliştirir. Bu yalnızca açlıkla tetiklenen bir davranış değil; çevresel baskılar sonucunda ortaya çıkan, bilişsel değerlendirmeyle desteklenen karmaşık bir adaptasyon sürecidir.

“Merhaba, ben Doruk ve sizlerle geliştirdiğim bir teori üzerine bahsetmek isterim. Sumatra orangutanlarının beslenme davranışları üzerine yapılan gözlemler, özellikle Ketambe bölgesinden bildirilen yavaş loris tüketim vakaları, primatoloji ve davranış ekolojisi açısından oldukça dikkat çekici bir tablo sunmaktadır. Orangutanlar geleneksel olarak hiper-frugivor kabul edilen, yani diyetlerinin büyük bölümünü mast dönemlerinde bolca bulunan yüksek kalorili tropik meyvelerden, kabuklu yemişlerden, yapraklardan, tohumlardan ve tomurcuklardan sağlayan türlerdir. Bu dönemde bitkisel kaynakların bolluğu nedeniyle ek protein kaynaklarına yönelmeleri gerekmeyebilir. Ancak mast yılları dışında bu bitkisel kaynaklar dramatik oranda azalır; bu da özellikle yüksek enerji ihtiyacı olan genç erkekler ile hamile veya yavrulu dişilerde belirgin bir kalori ve protein açığı oluşturur. Orangutanların günlük enerji gereksinimleri oldukça yüksektir ve bu açık, geleneksel küçük protein kaynaklarıyla (termitler, karıncalar, arılar, larvalar, yumurtalar ve bal gibi) tamamen kapatılamayabilir; çünkü bu kaynaklar diyetin genellikle yalnızca %10–20’lik kısmını oluşturur.