Benim düşüncem motivasyonun gerekliği olduğudur. Ancak her şey için elzem değildir. Küçük bir çocuk ilginç uyarılarla karşılaştığında örneğin bir anahtar çıngırdaması onun için dopamin salgısı demektir. Bebek ona ulaşmak ister. Onun için bir motivasyonu vardır. Keşfetme isteği ve onun için sahip olduğumuz motivasyonla tecrübe ederiz. Peki ya kaygılar motivasyona engel mi? Bir çocuk sahip olma kavramıyla yeni tanıştığında paylaşmak onun için o nesnenin sahibi olmayacağı endişesi yaratır. Çocuk onun için savaşır: Ağlar, kavga eder... En nihayetinde çocuk sahip olduklarını koruma motivasyonuna sahiptir. Bu şekilde öğrenir. Kaygılar, arzular, hayaller ve düşünceler her biri elinde sonunda bir motivasyon çağırdığında anlamlıdır.
Günlük hayatta sahip olduğumuz bütün davranışların kökeninde aslında basit bir disiplin yatar. Bir çocukta da aynıdır bu. İşte bu disiplin: Dopamindir. Artık öğrendiklerimizi uygulamak, yerden bir çöp alıp atmak, müzik dinlemek, dua etmek, birilerine güvenmek, huzur aramak, hayatta başarılı olmaya çalışmak bunların hepsi birer motivasyonun eseridir. Hepsi elinde sonunda bu işleri yaptığımızda elde edeceğimiz dopamin artışına (mutluluğa) bakarız. Bir eylemden diğerine geçmeye karar verdiğimizde alacağımız dopaminin peşindeyizdir. Bu bir motivasyondur.
Peki neden mutlu değiliz? Neden hâlâ yeni bir motivasyon peşindeyiz? Çünkü hayatın temel olgusu mutluluğun peşinden koşmaktır. Ancak bu mutluluk görecelidir. Motivasyon dediğimiz budur. Ulaşmak demektir. Yeni şeyler keşfetmek uğruna sahip olduğumuzu koruma motivasyonu, güne başladığımızda yaşayabileceğimiz onca şeyi düşünmek bunların hepsi sadece sonunda ödülün vereceği dopamin artışını tatmak için gösterdiğimiz motivasyondur. Umudu, kaygısı ve hayali yani bir amacı olmayanlar bu hayatta öğrenemezler. Bazı şeylerin mutluluğuna varamazlar, en küçük çabanın karşılığında bile bize yaşamak için motivasyon veren dopaminden mahrum kalırlar.
Kısacası toparlamam gerekirse, yaptığımız her şey birer motivasyona bağlıdır. Yaşamak bile! Bazen umudumuz kırılabilir, sonunu göremeyebiliriz ancak en nihayetinde ulaşacağımız ödülün hayali için uğraşırız. Biz buyuz! Motive olmanın peşinde koşmaya motive olmuş canlılarız.
