Parapsikolojinin çalışma alanında olan bu konu Ganzfeld Prosedürü isimli bir deney düzeneği ile test edilmeye çalışılmış. Bu deneyde her bir oturum özetle şu şekilde gerçekleşiyor: ses izolasyonu olan 2 farklı oda ve bu odalarda alıcı ve gönderici olarak belirlenmiş birer kişi oluyor. Göndericiye 1 fotoğraf gösteriliyor ve fotoğraf hakkında konsantre olmuş şekilde düşünmesi ve konuşması söyleniyor. Ardından alıcıya, aralarından biri daha önce göndericinin düşünmüş ve hakkında konuşmuş olduğu fotoğraf olmak üzere, 4 fotoğraf gösteriliyor ve göndericinin üzerine düşünüp konuştuğu fotoğrafın hangisi olabileceği soruluyor. Bu prosedürün uygulandığı 835 oturum sonrasında alıcı olarak deneye katılan kişiler %38 oranında doğru cevap veriyor. Bu oturumlar sonucu olasılıksal olarak %25 doğru cevap beklendiğinden %38 lik doğru cevap oranı oldukça yüksek olarak değerlendiriliyor. Fakat bu sonucun tartışmalı bir yanı var. Bu 835 oturumun sonucuna 28 farklı analizin raporları toplanarak ulaşılıyor. Yani tek bir araştırmanın sonucunda ortaya çıkmıyor. Bu durum da akıllara şunu getiriyor: aslında daha fazla insan bu deneyi uygulamış ama ilgi çekici sonuçlar bulamadığından sonuçları yayınlamamış olabilir ve biz sadece ilgi çekici olarak görüldüğü için yüksek oranlı doğru cevap ile sonuçlanmış araştırmaların sonuçlarına ulaşmış olabiliriz.
Kaynak: Atkinson & Hilgard's Introduction to Pschology
