Bildiğim kadarı ile "Sanat, sanat içindir" sözü, 1800'lü yıllarda birden çok sanat kuramcısı tarafından kullanılmış bir söz. Kabaca, sanat para, siyaset, fikir yayma, bilgilendirme, hoşnutluk yaratma, belirli kişilerin beklentilerini karşılama, toplumun yararına çalışma gibi amaçlarla kullanılamaz. Kullanılırsa sanat olmaz. Sanatta iyi/kötü, doğru/yanlış gibi ikilikler, ahlaki bir tartı gözetilmez. Sanat toplumsal olgulardan bağımsız olarak biçimlenir, sanatın üzerinde sanatçının üretim dinamikleri haricinde hiç bir bileşen etkili ve baskın değildir. Sanat toplumun ve insanlarının iyiliğini ya da kötülüğünü amaçlamaz, bu niyetle biçimlenmez. Sanat kendisi için vardır ve olacaktır. Sanat, sanat yapmak için yapılır.
Bu fikirler zaten kabaca modern sanatın geleneksel sanattan ayrıldığı noktalardır. Bu çok uzun ve detaylı bir konu ancak diyebiliriz ki geleneksel sanatla modern sanatı ayıran en temel ayrım, sanatçının fikirlerini ve bakışını özgürce sanatına yansıtmasıdır. Buna göre modern sanatta sanatçılar, geleneksel sanatta olduğu gibi beklentilerin değil kendi yaratıcı güçlerinin doğrultusunda sanat yapmışlardır. Bunu yaparken de insanlara değil sanatın kendisine çalıştıklarını düşünmüşlerdir.
Artık günümüzde modern sanat da bitti ve çağdaş sanat dönemindeyiz ve çağdaş sanat tam anlamı ile bir kaos ve karmaşa ortamı olduğu için, "sanat için sanat" yaklaşımı da bu karmaşanın içinde kendine ait bir bölgede varlığını sürdürmektedir. Bu fikre katılanlar vardır, katılmayanlar vardır, bu fikri saçma ve hatta sakıncalı bulanlar vardır, deha ürünü ve değerli bulanlar vardır vs. Ama koşulsuz ve kesin olarak sanat sanat içindir diyemeyiz. Tüm sanatseverler ve sanatçılar için bu geçerli değildir.
