Papağan aklı bile buna onay vermez!
Bizi akıllı yapan şey, aynı zamanda aklımızı sevdiren ve adına felsefe dediğimiz, bilimlerin
de anası olan soru sorma cüreti ve yeteneğidir.
Sadece sınava dayalı bir sistem, bu en önemli ve hayati aracı elimizden alır. Cevabı daha önceden belirlenmiş sorular üzerinden bizi sadece onay ve ret cenderesi içine sokar ki; bu bilimin ve vesilesi ile ebesi olan felsefenin intiharıdır.
Bu öylesine bir intihardır ki; bu tornadan geçenler, sadece kendilerine sunulan seçenekler içerisinden bir cevaba indirgenmekle kalmaz, olay ve olgulara çok yönlü bakabilme, olay ve olgular arasında neden-sonuç bağı kurabilme yetisini kaybeder. Neticesinde de diyalektik kavrayışı ve vesilesi ile bilimin amentüsü olan şüpheciliği kapı dışarı eder.
Oysa, bilimin kaynağı olan doğanın diyalektiğinde, değil türümüz, söylediğimizi tekrar etmekle ün yapmış papağanlar bile buna rıza vermez. Sevgiyle...
Kaynaklar
- Prof. Dr. Veysel Sönmez. (2023). Egitim Felsefesi. Yayınevi: Anı Yayıncılık. sf: 306.
- ANTON S. MAKARENKO. (2008). Eğitbilimsel Görüşleri, Yaşam Öyküsü-Anı Ve Notları. Yayınevi: Sorun Yayınları. sf: 160.
- Daniel T. Willingham. (2011). Çocuklar Okulu Neden Sevmez?. Yayınevi: İthaki Yayınları. sf: 190.
