Hayatta kalmak istememizin nedeni aslında doğa, mesela sana bir köpek havlayınca heyecanlanırsın, korkarsın, vücudun hormon salgılar bol bol ve beyninin "savaş ya da kaç" moduna sen istemesende girer.Sen bunu telefonundan veya bilgisayarından okusan bile DNA'n seni hala safaride dolandığını ve üremek için hayatta kalma mücadelesi verdiğini zannediyor.
Yane hayatımızı kolaylaştırdığı için alet yaptık zaten, sana desem ki x ağacını kes desem ve sana balta arkadaşına elektrikli testere versem kim ağacı kesmek için daha çok efor harcamak zorunda kalıcak, sen.Mesela keskin aletler icat ederek diğer yırtıcıların bıraktığı leşlerden kemik iliği içerek hayatta kaldık.Düşünsene aslan bir ceylanı öldürmüş, senin elinde hiç bir şey yok yumruk atarak da öldüremezsin o yüzden aslan gidene kadar bekledin, daha sonra çakal sürüsü geldi ama sürü halinde dolaştıklarından saldıramazsın yine yiyemedin ve çakallar leşi bitirdi, herkes gitti hayvanın eti kalmadı biz de keskin aletlerimizle kemiği deldik.Evrim bazı canlılara hızlı koşmak, daha iyi görmek gibi özellikler verince bize de güçlü bir beyin verince biz de beynimizi yemeğini yiyen bir aslanın çenesini kullanması gibi beynimizi kullanarak aletler ürettik.
139 görüntülenme