Neden geçmişte çok kadın ressam, müzisyen, yazar yoktur?

Çünkü kadınlar hep geri plandaydı ve sadece çocuk ve kocayla ilgilenmesi gereken olarak görüldü.

Diğer bir sebep ise, kadınların bir bilim insanının “ortak” imajına uymaması olarak lanse edilmesidir. Toplumların algısında sadece erkeklerden dahi çıkabileceği hakimdir. Fakat tarihe bakmak, bu algıya hem meydan okuyabilir hem de bilimin neden bu kadar erkeksi bir önyargıya sahip olduğuna dair bir açıklama yapabilir. 19. yüzyıl astronomu Caroline Herschel, erkek kardeşi William’ın gölgesinde kalmıştır. Fizikçi Lise Meitner, 1944 Nobel’in nükleer fisyonu keşfi ödülünü kaybetti, bunun yerine ödül ortağı Otto Hahn’a gitti. Tarihçi Margaret Rossiter bu sistematik önyargıya “Matthew Matilda Etkisi” adını verdi. 20. yüzyıla kadar kadınların sosyal konumu, bilime erişimde müzakere edebilmelerinin tek yolu erkek aile üyeleriyle ya da arkadaşlarıyla işbirliği yapmaktı. İlerleyen zamanlarda kadınlar zenginleşirse o zaman tek başına bilim yapabilmekteydiler. Bu da kadınların geleneksel ve hiyerarşik olarak kabul ettiği ve erkeğe yardımcı olduğu varsayımına neden oluyor. Bilim de kadınların arka sıralara atılmasına sebep oldu

Bilim, uzun yıllardır, kadınların bilime uygunluğunu sınırlayan cinsiyetler arasında doğuştan gelen entelektüel farklılıklar olduğunu ileri sürdü. Charles Darwin, evrimsel rekabetin, erkek beyninin daha da gelişmesine yol açtığını savundu. Bunlar kadınların, bilimde arka sıralara atılmasının bir başka sebebi olarak gösterilebilir.

Kadınların bilimde tarihsel olarak nasıl aktif olduklarını abartmamaya dikkat etmemize rağmen, katkıda bulunan bilim kadınlarını ve katılmak için üstesinden geldikleri engelleri hatırlamak önemlidir. Bu, kadınlık ve bilim arasındaki sürekli gerginliğin üstesinden gelmek, kadın rol modelleri sağlamak ve kadınların tüm bilimsel disiplinlere katılımını arttırmak için bir önemli bir yoldur.^[1]