Gaz devlerinin çok sayıda doğal uydusu olması, bu gezegenlerin büyük kütlelerinin ve güçlü yerçekimlerinin bir sonucudur. Gaz devleri, Jüpiter ve Satürn gibi, geniş bir çekim alanına sahip oldukları için etraflarına birçok küçük cismi çekebilirler. Ayrıca, bu gezegenler genellikle geniş bir yörünge bölgesine sahip olup, farklı uzaklıklarda uyduların oluşumuna olanak tanır.
Karasal gezegenler ise, daha küçük kütlelere ve daha az yerçekimine sahip olduklarından, etraflarına gaz devleri kadar fazla uydu çekemezler. Ayrıca, bu gezegenlerin genellikle daha küçük bir yörünge bölgesi vardır ve çoğu doğal uydu, gezegenlerin çevresindeki bu bölgenin dışında oluşur veya tutulur.
Örneğin, Dünya'nın yalnızca bir doğal uydusu var ve bu, gezegenin kütlesinin ve yerçekiminin sınırlı olmasının yanı sıra, uydunun oluştuğu dönemdeki koşullara da bağlıdır. Mars'ın iki küçük uydusu vardır, bunlar da oldukça küçükdür.
Sonuç olarak, gaz devlerinin çok sayıda doğal uydusu olması, büyük kütleleri, güçlü yerçekimleri ve geniş yörünge bölgeleri gibi faktörlerin bir sonucudur. Karasal gezegenlerde ise bu koşullar genellikle daha kısıtlıdır.