Sadece Fransızca dilinde maskülen ve feminen kelime ayrımı yoktur. Bugün Avrupa dillerinin çoğunda, özellikle geçmişi Roman dillerine dayanan, Portekizce, Katalanca, İspanyolca, İtalyanca, Kuzey Avrupa'da bazı baltık dillerinde ve gene günümüzde kullanılan Arapça dilinde kelime ayrımında, dişil-eril tanımlamalarını görebiliyoruz. Günümüzde kullanılmayan antik Sami dillerinde de bu ayrım vardır; İbranice, Aramca, Amharca ve diğer lehçelerde karşılaşabiliyoruz.
Bunun nedeni eski kültür ve inançlara dayanıyor olmalı: Bir örnek vererek açıklamaya çalışalım. Eski kültürlerden elde ettiğimiz anlatılara göre, yeryüzü anaç yani dişil olarak tanımlanır. Çünkü doğuran (Toprakta yetişen ağacın meyve vermesi, tahılların ürün vermesi v.b.) ürün veren yeryüzüdür. Gökyüzü ise erildir, toprağı besleyen yağmur ve kar yağışı ile bir yerde dölleyen O'dur.
O dönem inanç düşüncesine göre tanrılarında cinsiyetleri vardır, yani tanrı ve tanrıçalar vardır. Tanrı ve tanrıçalar ile özdeşleştirilen pek çok nesne, eşya, yiyecek hatta giyim eşyaları bile bu tarz bir ayrıma neden olmuştur.
