Motivasyon, davranışa enerji ve yön veren, insanı belirli bir amaca yönelik olarak
harekete geçiren güçtür. İstekleri, arzuları, gereksinimleri, dürtüleri ve ilgileri kapsayan genel
bir kavramdır. Bir istek ya da ihtiyacımızı karşılayabilmek için bir hedefe yöneliriz ve
ihtiyacımızın karşılanmasına bağlı olarak bu davranışı sürdürmeye ya da sürdürmemeye karar
veririz. Motivasyon kavramı davranışın üç ana öğesinin temelini oluşturur:
Davranışı tetikleme
Davranışı yönlendirme
Davranışı sürdürme
Bir başka deyişle, davranışın her aşamasında motivasyonun önemli bir rolü vardır.
Başlayabilmek kadar devam edebilmek, vazgeçebilmek ya da yönümüzü değiştirmek de
motivasyon ile ilgilidir.
Motivasyon, her davranışın olduğu gibi, öğrenmenin de ön koşullarından biridir.
İnsanlar genelde merak duydukları ve ilgi çekici buldukları konuları daha çabuk öğrenirler.
Öğrenme motivasyonu, öğrenen bireyin, öğrenme etkinliklerini anlamlı ve değerli bulması ve
bunlardan yarar sağlaması olarak, tanımlanır. Motivasyon eksikliği ise, çoğu kez öğrenme ile
ilgili faaliyetlerden uzaklaşmayı ve başka etkinliklere yönelmeyi beraberinde getirir. Bu
durumdaki bir öğrenci için ders çalışmak çekilmez bir hale gelebilir.
Motivasyonu etkileyen içsel ve dışsal etkenler vardır:
İçsel etkenler: Bireysel hedefler ve niyetler, biyolojik ve psikolojik ihtiyaçlar, kendine
güven, risk alma, kaygı ile başetme, merak gibi kişisel faktörlerdir.
Dışsal etkenler: Toplumun ve ailenin beklentileri, ödül ve ceza sistemleri, uygulanan
öğretim modelleri, arkadaş ortamının eğilimleri gibi çevresel faktörlerdir.
Dışsal etkenlerin öğrenmedeki rolü önemli olmakla birlikte, motivasyonu arttıran dış
etkenlerin içselleştirilmesi daha etkili sonuçlar alınmasını sağlar. İçsel etkenler olmadan,
sadece dışsal etkenler çoğu zaman gerekli motivasyonu sağlayamaz.
