Kabaca sebebi, oradan buraya bir video verisi göndermenin oldukça zor olması. Şu ana kadar gönderilen araçlar HD video akışı için gerekli veri hızına sahip değillerdi. Bunun temelde nedeni, radyo sinyallerinin yayılırken bir koni biçiminde yayılması. Aslında lazerlerde de durum böyledir, her ne kadar paralel ışın demeti gibi görünse de belirli bir genişleme açısına sahiptirler ve mesafe arttıkça ufak bir noktadan devasa bir daire haline gelir. Işınları paralel hale getirme olayına "kolimasyon" diyoruz.
Dolayısıyla gönderilen veriler büyük bir alana düşüyor ve sizin bunu gürültüden ayırt edebilmeniz için, çanağınıza yeteri kadar veri gelebilmesi gerek. Bunu yağmurun altında bardakla su toplamaya benzetebilirsiniz. Muazzam miktar su gökyüzünden düşse de sizin toplayabilecekleriniz bardakla kısıtlıdır. O kadar suyun gökyüzünden nasıl döküleceği (araçla o verinin buraya nasıl aktarılacağı) işte esas problem.
Bir diğeri de şu noktaya kadar buna pek ihtiyaç duyulmamış olması. Elbette video oldukça iyi bir seçenek olurdu, imkan varken yapılmayacak bir şey değil. Ama bir öncelik değil. Açıkçası pek bir şey hareket etmediği için, çok da bir manası yok. Mühim olan orada video ile görebileceklerimize dair verileri elde edebileceğimiz araçlar. Bunlar oldukça iyi çalışır ve veri aktarımı daha kolay.
Lakin artık video da mümkün hale gelmeye başlayacak gibi görünüyor. Burada şunu belirtmek gerek ki rover, doğrudan dünyaya veri gönderebileceği gibi önce yörüngedeki uyduya (orbiter) veriyi gönderip, onun aracılığıyla da dünyaya gönderebilir. Dolayısıyla roverın devasa antene ihtiyacı olmuyor, bu da çözümün bir parçası. Ama sanırım optik olarak lazerle iletişim gibi yöntemler deneniyor. Kaynağa bıraktığım makalede sayısal verilerle durumu detaylıca açıklamış.
Kaynaklar
- J. Carter. Why Don't We Have Live Video From Mars. (19 Şubat 2021). Alındığı Tarih: 19 Şubat 2021. Alındığı Yer: Forbes | Arşiv Bağlantısı