Kokular, havada bulunan kimyasal maddelerin burundaki koku alma hücreleri tarafından algılanmasıyla oluşur. Bu sürecin temel aşamaları araştırdığım ve biyolojiden hatırladığım kadarıyla şu şekilde;
Kokular, nesnelerden yayılan ve havada serbestçe dolaşan uçucu kimyasal maddelerdir. Bu moleküller, bir çiçeğin güzel kokusundan bir yemeğin aromasına kadar geniş bir yelpazede olabilir.
Burnumuzun üst kısmında bulunan koku epiteli, özel koku alma hücreleri (reseptörleri) ile kaplıdır. Havadaki kimyasal moleküller burun yoluyla bu bölgeye ulaşır ve bu reseptörlerle etkileşime girer.
Koku alma hücreleri, belirli kimyasal molekülleri tanıyan alıcılar içerir. Moleküller bu hücrelerle temas ettiğinde, sinir uyarıları oluşur. Bu uyarılar, koku alma siniri aracılığıyla beyne iletilir.
Beyindeki koku alma merkezi (olfaktör korteks) bu sinyalleri yorumlayarak hangi kokuyla karşı karşıya olduğumuzu belirler. Farklı moleküller, farklı kokuların algılanmasını sağlar.
Kısaca özetlemek gerekirse, kokular havadaki kimyasal maddelerin burnumuzdaki reseptörlerle etkileşimi sonucu algılanır ve beyin bu sinyalleri işleyerek kokuyu tanımlar.
Kaynaklar
- L. Buck, et al. (2004). A Novel Multigene Family May Encode Odorant Receptors: A Molecular Basis For Odor Recognition. Elsevier BV, sf: 175-187. doi: 10.1016/0092-8674(91)90418-X. | Arşiv Bağlantısı
- A. R. Hirsch. (2009). What The Nose Knows: The Science Of Scent In Everyday Life. JAMA, sf: 1719-1720. doi: 10.1001/jama.2009.515. | Arşiv Bağlantısı
