Türler arasındaki yavru sayısı farklılıklarına katkıda bulunan çeşitli faktörler vardır. En önemli faktörlerden biri, doğumdaki yavruların büyüklüğü ve karmaşıklığıdır. Genel olarak, daha büyük, daha karmaşık yavrular üreten memeliler daha az yavruya sahip olma eğilimindedir.
Örneğin, kedi ve köpekler insanlara kıyasla nispeten küçük ve daha az gelişmiş yavrular doğururlar. Bu, yavrularının hayatta kalmasını tehlikeye atmadan daha fazla yavruya sahip olmalarını sağlar. Buna karşılık, insan bebekleri nispeten büyük doğar ve yaşamlarının ilk evrelerinde annelerinden büyük ilgi ve bakım isterler. Sonuç olarak, insanlar her bebeğin yeterli bakım ve kaynaklara sahip olmasını sağlamak için bir seferde daha az yavru doğurma eğilimindedir.
Bir diğer önemli faktör de türün üreme stratejisidir. Kedi ve köpek gibi bazı türler yüksek üreme oranına sahiptir ve genlerini bir sonraki nesle aktarma şanslarını artırmak için çok sayıda yavru üretirler. İnsanlar da dahil olmak üzere diğer türlerin üreme oranı daha düşük olup, hayatta kalmalarını ve başarılı olmalarını sağlamak için her bir yavruya daha fazla kaynak yatırırlar.
Genel olarak, bir türün ürettiği yavru sayısı, yavruların büyüklüğü ve karmaşıklığı, türün üreme stratejisi ve çevresel koşullar da dahil olmak üzere karmaşık bir faktörler etkileşiminden etkilenir.