İzotretinoin'in etkileri ağırlıklı olarak kalıcıdır. Bunun yağ bezleri, meibomian bezleri, nöroblastoma hücreleri, hipotalamik hücreler, hipokampus hücreleri, Dalton lenfoma assit hücreleri, B16F-10 melanoma hücreleri, nöronal krest hücreleri, kök hücreler ve diğerlerinde apoptoz indüksiyonuna bağlı olduğu, epigenetiği değiştirdiği ve telomerleri kısalttığı öne sürülmüştür.[1][2][3]
İzotretinoin, büyümeye devam eden gençlerde uzun kemik büyümesini durdurabilir. Önerilen dozlarda alan kişilerde erken epifiz kapanması meydana gelebilir.[4][5][6][7]
İzotretinoin, FDA'in depresyonla ilişkili ilaçların ilk 10 listesindeki tek psikiyatrik olmayan ilaçtır ayrıca intihar girişimleri için ilk 10'da yer almaktadır. İntihar, depresyon ve psikoz için bir kara kutu uyarısı, 2005'ten beri Amerika Birleşik Devletleri'nde izotretinoin ambalajında mevcuttur.[8][9][10]
İzotretinoin zehirlenmesi için yaygın olarak kullanılan bir panzehir yoktur. Akut zehirlenme raporları, kutanöz kseroz ve keilit dahil olmak üzere yaygın, iyi bilinen izotretinoin yan etkilerinin alevlenmelerini göstermektedir.[11]
29 yaşında erkek hasta 12,5 mg (kg/gün) veya reçete edilen dozun 30 katına karşılık gelen 900 mg isotretinoin yuttu ve 1 gün sonra hasta hafif baş ağrısı yaşadı. Kırk sekiz saat sonra, keilit, yaygın kutanöz kserozis ve alın ve dış kulak yolunun deskuamasyonu meydana geldi; kutanöz kserozis ve keilit kendiliğinden düzeldi. Yutulduktan 4, 5, 6 ve 11 gün sonra alınan serumlarda isotretinoin ve doğal metaboliti olan 4-okso-izotretinoinin serum seviyelerini belirlendi. Yan etkiler hafifti ve yalnızca bazı yaygın izotretinoin yan etkilerinin alevlenmelerini temsil ediyordu. Bugüne kadar, izotretinoin aşırı dozuna ilişkin üç vaka daha bildirildi. İzotretinoin doz aşımının toksisitesi düşük bulunmuştur.[12]
Kaynaklar
- B. Melnik. (2014). Isotretinoin And Foxo1. Informa UK Limited, sf: 141-165. doi: 10.4161/derm.15331. | Arşiv Bağlantısı
- E. Becker, et al. (2017). Large-Scale Integrative Analysis Of Epigenetic Modifications Induced By Isotretinoin, Doxycycline And Metronidazole In Murine Colonic Intestinal Epithelial Cells. Epigenomes, sf: 24. doi: 10.3390/epigenomes1030024. | Arşiv Bağlantısı
- F. Pendino, et al. (2002). Retinoids Down-Regulate Telomerase And Telomere Length In A Pathway Distinct From Leukemia Cell Differentiation. Proceedings of the National Academy of Sciences, sf: 6662-6667. doi: 10.1073/pnas.111464998. | Arşiv Bağlantısı
- Anonim. Isotretinoin 20Mg Capsules - - (Emc). Alındığı Tarih: 3 Temmuz 2024. Alındığı Yer: webarchive | Arşiv Bağlantısı
- J. J. DiGiovanna. (2002). Isotretinoin Effects On Bone. Elsevier BV, sf: S176-S182. doi: 10.1067/mjd.2001.113721. | Arşiv Bağlantısı
- C. N. Ellis, et al. (2008). Isotretinoin Therapy Is Associated With Early Skeletal Radiographic Changes. Elsevier BV, sf: 1024-1029. doi: 10.1016/S0190-9622(84)80329-1. | Arşiv Bağlantısı
- J. Jesitus. Isotretinoin Risks In Acne Treatment. (1 Ekim 2014). Alındığı Tarih: 3 Temmuz 2024. Alındığı Yer: Contemporary Pediatrics | Arşiv Bağlantısı
- V. P. Kontaxakis, et al. (2009). Isotretinoin And Psychopathology: A Review. Annals of General Psychiatry, sf: 1-8. doi: 10.1186/1744-859X-8-2. | Arşiv Bağlantısı
- M. Ludot, et al. (2015). Inter-Relationships Between Isotretinoin Treatment And Psychiatric Disorders: Depression, Bipolar Disorder, Anxiety, Psychosis And Suicide Risks. World Journal of Psychiatry, sf: 222-227. doi: 10.5498/wjp.v5.i2.222. | Arşiv Bağlantısı
- D. K. Wysowski, et al. (2002). An Analysis Of Reports Of Depression And Suicide In Patients Treated With Isotretinoin. Elsevier BV, sf: 515-519. doi: 10.1067/mjd.2001.117730. | Arşiv Bağlantısı
- H. D. Pile, et al. (2023). Isotretinoin. StatPearls [Internet]. | Arşiv Bağlantısı
- S. AUBIN, et al. (1995). Massive Isotretinoin Intoxication. Clinical and experimental dermatology, sf: 348-350. doi: 10.1111/j.1365-2230.1995.tb01341.x. | Arşiv Bağlantısı
