İnsanlar nasıl tanrıya tapma ihtiyacı duydular?

Din spandrel adaptif bir özelliğin yan etkisi olarak oluşan adaptif olmayan bir özellik olabilir. Fazlasıyla gelişkin serebral kortekslerimiz bize üst düzey uyum başarısı verirken aynı zamanda yan ürünü olarak tanrıları da verdi.

Ajan Tespiti

Bazı hayvanların ve insanların, ajan tespitini bir hayatta kalma stratejisi olarak geliştirdiğine inanılıyor. Akıllı bir ajanın varlığından emin olmadığınız durumlarda (örneğin bir düşman veya yırtıcı) varlığını varsaymak hayatta kalmamız için gereklidir. Örneğin, ormanda yürürken büyük bir ağaç devrildiğinde onu bir yırtıcı sesi olarak yorumlama eğilimdesinizdir veya büyük bir ağacın gölgesini tehlike olarak algılarsınız onu bir aslan veya başka bir yırtıcı olarak yorumlayabilirsiniz bunun nedeni doğal seçilimin bu davranışı desteklemesindendir. Güçlü önyargılı sistemler zayıf önyargılı olanlardan daha yüksek uyum başarısına sahiptir. Başka bir ajanın varlığını tespit edememek, genellikle başka bir ajanın varlığını yanlış varsaymaktan daha maliyetlidir (örneğin, bir ajan sizi öldürebilir). Potansiyel maliyetler nispeten küçüktür (örneğin, enerjiyi boşa harcarsınız). Atalarımız da doğal olarak gök gürültüsü gibi sebebini bilmedikleri olayları öfkeli tanrılara bağladılar.[1]

Terör Yönetim Teorisi

Avcı-toplayıcılar, beslenme, çiftleşme ve alet yapımı için temel ihtiyaçlar gibi pratik sorunları çözmeyi kolaylaştırmak için ortaya çıkan bilişsel yeteneklerini kullandılar. Bu yetenekler geliştikçe, ölüme dair açık bir farkındalık da ortaya çıktı. Ancak bu farkındalık bir kez gerçekleştiğinde, yarattığı terör potansiyeli, ortaya çıkan gerçeklik anlayışları üzerinde baskı yarattı. Grup tarafından geniş çapta kabul edilecek herhangi bir kavramsal oluşumun bu terörü yönetmek için bir araç sağlaması gerekiyordu. Başlangıçta, ahlakın ortaya çıkışı, gruplar içinde bir arada yaşamayı kolaylaştırmak için gelişti. Dil ile birlikte ahlak, hayatta kalma süresini uzatan pragmatik işlevlere hizmet etti. Ölümün nihailiğini inkar etme mücadelesi, bu kültürel icatların işlevini üstlendi ve değiştirdi.[2]

Etiyoloji

Çeşitli beyin bölgelerinin gelişimi ve alet kullanımından ortaya çıkan nedensel inançların, inancın evriminde önemli bir rol oynadığını savunuluyor. Karmaşık araçların üretimi, bir nesneyi fiilen yapmadan önce doğal olarak var olmayan bir nesnenin zihinsel bir görüntüsünü yaratmayı gerektirir. Ayrıca, aracın nasıl kullanılacağını anlamak gerekir, bu da nedensellik anlayışını gerektirir. Taş aletlerin gelişmişlik düzeyi, nedensel inançların bir göstergesidir. İnsanlarda alet tasarlamak için gelişmiş bir nedensel düşünme sisteminin olması gerekiyor hal böyle olunca her şeye neden olarak soruyoruz ve sorumunuzun cevabını tanrıları yaratarak veriyoruz.[3]

Zihin Teorisi

Zihin kuramı ya da zihin teorisi en basit tanımı ile başkalarının duygu, bilgi, inanç, niyet ve zihinsel durumlarını farkında olup nasıl düşüneceklerini tahmin etme becerisidir. Zihin teorisine sahip olmak, kişinin düşüncelerini, arzularını ve niyetlerini başkalarına atfetmesine, eylemlerini tahmin etmesine veya açıklamasına ve niyetlerini ortaya koymasına izin verir. Uzun evrimsel tarih boyunca insan sosyal yaşamının karmaşıklığı, başkalarının zihinsel deneyimlerinin eşleşmesi için zengin bir anlayışı ortaya çıkarmıştır. İnsanlar zihin teorisi sebebiyle tanrılara bizimkiyle aynı kavramsal sınırlamalara sahip bir zihin atfediyor (tanrıların öfkelenmesi, kızması, affetmesi, cezalandırması, ödüllendirmesi) Zihin teorisi sebebiyle tanrılara antropomorfik özellikler yüklüyoruz.[4] Paleolitik dönemlerde insan-hayvan karışımı şekillerde dini objelerin görünmesi de zihin teorisiyle bağdaştırılabilir.[5]

Buyuk ihtimalle anlam verememe ve yalanın birlsemesi. Her gun güneş doğup batıyor. Aile uyeleri her gün doğada can veriyor. Acaba bunu kim yaptırıyor diye düşünmüşler tahminimce. Sonra birkac kisi doğaya bazi canlilara belli anlamlar yüklenmiştir. Fakat ilk din doga tabanli mi insan tabanli mi bilmiyorum

Merhaba

Önce insan doğaya bakmış ve ilk Güneşi görmüş güneşin onu aydınlattığını ve ısıttğını fark etmiş yani insanoğlu bir yaratıcının koruması altına girmeği her dönemde sürdürmüştür bu insanın acizliğinden kaynaklanır fakat sonradan gece olduğunda ayın çıktığını görmüş ve güneşi ortadan kaldırabilir bir nesnenin varlığının farkına varmış ve bu şekilde eleştiri yeteneğini geliştirmiş ve mutlak gücü bulmaya çalışmıştır.