A. Hasarlı genomun kontrolü Hücreler kendilerini yönetemediklerinde eğer şartlar uygunsa mitoz bölünmeye giderler. Hücre, bir hayat döngüsünde üç adet kontrol noktasından geçer: G1, G2 ve M. Bu kontrol noktaları, bozuk genomlu hücreleri 'arrest' ederek bölünmesini engeller. Böylece bu bozuk genomun çoğalması engellenir. Bu kontrol noktalarının devre dışı kalması kanserin başlıca nedenlerindendir.
Başka bir kontrol ise hücre intiharı da denebilen apoptozdur. Eğer hücre geri dönülemez boyutta bir hasar alırsa hücre içindeki bazı mesajcı moleküller hücre içinde ya da hücre dışındaki reseptörlerle etkileşir. Bu etkileşimin uyardığı 'kaspaz' adlı proteinler hücreyi parçalar. Böylelikle hasarlı hücreler ortadan kaldırılır. Şayet apoptoz yolağı ortadan kaldırılırsa hasarlı genomlar kanseri tetikleyebilir.
B. Hücre yaşlanması: Hücreler her bölünmede telomer denen bir kromozom parçasının bir kısmını kaybeder. İnsanlarda telomerleri yenileyen telomeraz enzimi yoktur. Bu nedenle bir hücre belli bir sayıya kadar bolünebilir. Bölünmesini tamamlayan hücreler yaşlı hücre olarak adlandırılır. Eğer telomeraz enzimimiz olsaydı ya da bir şekilde dışarıdan hücrelerimize bunu ekleseydik hücreler kontrolsüzce bölünür ve tümör oluşumuna sebep olurdu. Tam tersi, kanser oluşum sinyal yolaklarını engellemek ise hücrelerin yaşlanmasını hızlandırabilir.
Kaynaklar
- B. Alberts. Molecular Biology Of The Cell. ISBN: 9780815332183.
- V. . Kumar. Robbins & Cotran Pathologic Basis Of Disease. ISBN: 9780721601878.
