Merhabalar. Güzel soru. Le Bon’un bu konuda son derece rahatsız edici güzel fikirleri var. Bunun elbetteki birden çok nedeni var. Ama en makul olanını -en azından aklıma yatanı- şöyle açıklayayım: Genellikle örgütlenme eylemleri bir amaç çerçevesi etrafında şekilleniyor. Ve o amaç neredeyse her zaman dogmatiktir. Dogmatiktir, çünkü amaçlanan olay; birincisi çoğunlukla irrasyoneldir, ikincisi tek tip ve sade (daha doğru sözcük: yalın) olması nedeniyle, benimsenen kitle tarafından sorgulanmaya kapalıdır. Sade (yalın) olmasının nedeni, toplumun ezici çoğunluğunun karmaşık olandan korkmasıdır. Karmaşıklıktan korkar; çünkü karmaşıklığı anlayabilmek için beynini çalıştırman gerek. Ama :) biyolojik olarak beynini çalıştırmak masraflı ve zor bir iş. Beyin her zaman kısa ve kolay olanı tercih eder. Beynin tercihlerine eğitimle yön vermek mümkün. Ama istatistiksel olarak genel kapsamda mümkün değildir.
(Sorduğunuz “Toplum neden kendi gibi düşünmeyeni linç ediyor?” sorusu başlı başına ayrı bir cevabı hakediyor.)