Her çalışan kadın bir işsiz erkek doğuruyor, bu ekonomiye bu kadar kadın istihdamı fazla değil mi?

Her çalışan kadın bir erkeği işsiz bırakıyor mu? Bu mantıksız bir söylemdir. Aynı mantıkla, her çocuk sahibi olan baba iş sahibi bir çocuk doğuruyor dememiz gerekir ki bu da tutarsızdır. Kadınların iş gücüne katılımı, ekonomik olmaktan öte toplumsal açıdan gereklidir. Gelişen uygarlıkları göz ardı edip kadınların sadece ev işleriyle meşgul olmasını beklemek büyük bir sığlıktır. Kadınların ekonomiye katkısı, ailelerin gelirini artırarak refah seviyesini yükseltir. Bu da daha sağlıklı psikolojilerle güvenli aileler kurulmasına olanak sağlar.

Kadınların çalışmasının zor veya yasak olduğu ülkelere baktığımızda, kontrolsüz nüfus artışı, aile içi şiddet ve psikolojik destek ihtiyacının arttığını görüyoruz. Bunlar, insan hakları ihlalleriyle doğrudan ilişkilidir. Bir kadın elbette çalışmak istemeyebilir; bu onun özgür iradesidir. Ancak, toplumdaki kadın istihdamı desteklenmelidir ve bu konuda kadınlara gereken destek sağlanmalıdır. Aile içi geçimsizlikle çocuk büyüten bir kadın adeta hapis hayatı yaşar. Öte yandan, kadınların iş gücüne katılımının arttığı bir senaryoda, ilk yıllarda bazı zorluklar yaşansa da uzun vadede bu durum ülke ekonomisinin güçlenmesine ve sanayileşme ile yenileşme süreçlerinin hızlanmasına katkı sağlar

Kadınların iş hayatına katılması, sadece ekonomik bir gereklilik değil, en temel insan haklarından biridir. Kadınların çalışmasının erkeklerin işsiz kalmasına yol açtığını düşünmek, kadınları sanki evde kalmaları gereken, toplumun dışında bırakılması normal olan bireyler gibi görmek anlamına gelir. Kadınlar erkeklerin kölesi ya da hizmetçisi değil, kendi kararlarını verebilen, kendi hayatlarını inşa edebilen özgür bireylerdir.

Kadınların iş gücünde olması, kendi ayakları üzerinde durmalarını sağlar, bağımsızlıklarını kazandırır ve onları erkeklere bağımlı olmaktan kurtarır. Çalışan bir kadın, toplumda kendini var eder, kendini geliştirir ve kendi hayatının söz sahibi olur. Kadınları toplumdan soyutlayarak sadece evde bir role sıkıştırmak, onların yeteneklerini, hayallerini ve özgürlüklerini ellerinden almaktır. Bu yaklaşım ne adil ne de insani.

Kadınların toplumun her alanında var olma hakkı vardır ve bu hak, herhangi bir cinsiyetin onlara "izin" vermesiyle değil, doğuştan gelen bir haktır. Kadınların iş gücünde eşit yer alması; onların hayallerini gerçekleştirmesi, kendi hayatlarını özgürce şekillendirmesi ve potansiyellerini kullanması anlamına gelir.