Leonhard Euler'in bu denklemi bir "tanrı ispatı" olarak sunmasının altında yatan neden, denklemin basit ve zarif yapısının, matematiksel güzellik ve derinlik arayışının bir ifadesi olmasıdır. Euler, bu denklemin kendi içinde bir tür estetik ve matematiksel mükemmellik taşıdığını düşünmüş olabilir. Ayrıca, denklemin çeşitli matematiksel kavramlar arasındaki ilişkiyi ortaya koyması ve genel formülasyonlar geliştirmesi, Euler'in matematiksel keşiflerinin önemli örneklerinden biridir.