Aslında beyinde yürümek gibi temel şeyler. Sıkı şekilde kablolanmıştır. Yürüme aktivitesi sırasında kullanılan nöronlar zarar görmediği sürece yürümeyi unutmazsınız. Bebeklerin yürüyememesinin sebebi yürümeyi bilmemelerinden kaynaklı değil bu nöronların yeterince sıkı bağ oluşturamaması ve yeterli kas iskelet donanımına sahip olmamalarından kaynaklanıyor.
Bir diğer neden ise dopamin. Farelerde yapılan bir deneyde dopamin reseptörleri bloke ediliyor. Fareler felç kalıyorlar. Hareket etmiyorlar. Daha doğrusu bunların hiçbirisini yapmak için motivasyonları olmuyor. Sularının içine dopamin veren bir ilaç konulduğu zaman da suya bağımlı oluyorlar. Başka yaptıkları hiçbir şey olmuyor. Aynısını insanlarda yapmakda mümükün. Andrew Hubermann'dan dinlediğim bir podcastte şöyle anlatıyordu: Merdivan altı uyuşturucu madde üreten birkaç insan. Bilmeden yanlış bir madde sentezliyor ve bunu kullanan herkesin dopamin reseptörleri kapanıyor. Bundan sonra hareketsiz yardıma muhtaç olarak yaşamaya devam ediyorlar.