Her canlının hücrelerinde, hatalı veya yabancı genleri ayıklayan mekanizmalar vardır. Örneğin virüsler vücudumuza girdiğinde kendilerini kopyalamak için genlerini bize enjekte ederler ve bizim hücrelerimizin kopyalama mekanizmalarından faydalanarak kendi kopyalarını üretirler. Bunu engellemenin yollarından birisi virüsleri hücrelere bulaşamadan önlemektir ve savunma sistemimizin yaptığı da budur. Ancak bakterilerde buna ek olarak çok ilginç bir diğer savunma mekanizması bulunmaktadır: CRISPR-Cas9 sistemi.
Bakteriler çok hücreli olmadıkları ve organları/sistemleri olmadığı için virüslere karşı kendilerini önceden savunamazlar. Bunun yerine, virüs bakteriye bulaştıktan sonra kendilerini savunabilirler. Bunun için de, virüslerin kendilerine enjekte ettikleri genleri tespit edip, yapıştıkları yerlerden keserek koparırlar. Genlerinde ve hücre içi proteinlerinde buna özel mekanizmalar evrimleşmiştir.
İşte biz de, bu mekanizmanın kullandığı yöntemleri taklit ederek, virüs genlerini değil ama istediğimiz genleri kesip yapıştırmayı deniyoruz. Meşhur CRISPR yönteminin ardında yatan temel mekanizma bu. Bakterilerin virüslerin genlerini tanımak için kullandıkları işaretleyicileri genetik yöntemlerle değiştirip, herhangi bir canlının herhangi bir genini kesmekte kullanıyoruz.
