Öncelikle mantarlara bakalım;
Her mantar uzmanı şöyle der: "Zehirli olup olmadığını kesin olarak bilmediğiniz hiçbir mantarı yemeyin." Mantarın türünü tespit etmek kolay değildir çünkü dünya üzerinde yaklaşık 14.000 farklı mantar türü vardır.
Doğada gördüğünüz herhangi bir mantar türünü yiyebilmek için bir mantar rehberine ihtiyacınız vardır. Aarhus Üniversitesi ve Kopenhag Üniversitesi'nden (Danimarka) araştırmacılar tarafından yayınlanan mantar kılavuzlarından biri çevrimiçi olarak mevcuttur; MycoKey (kaynaklarda bağlantıyı bulabilirsiniz)
Bir mantarın yenilebilir olmasını tanımlamak için bir dizi faktör kullanılır: Sadece görünüşü değil aynı zamanda yetiştiği yer, mevsimi ve büyüme koşulları gibi. Yenilebilir olup olmadığına dair bazı genel özellikler sizi tehlikeli bir tür olasılığına karşı uyarabilir:
Beyaz solungaçlı (şapkanın altında lamel denilen sıra sıra dizilmiş bölüm) mantarlar genellikle zehirlidir. Bu mantarların saplarının etrafında halka ve çorap (volva) bulundururlar. Volva genellikle yeraltında olduğundan, onu aramak için mantarın tabanını kazmak gerekir. Şapka veya gövde üzerinde kırmızı renkler olan mantarlar da, ya zehirlidir veya kuvvetli bir uyuşturu etkisi vardır.
Bitkilere gelince;
Zehirli yaprakların kenarları pürüzsüz de olabilir tırtıklı da olabilir. Üst yüzeyleri parlak veya mat olabilir. Mevsimler boyunca değişiklik gösterebilirler; örneğin ilkbaharda yeşil, yaz aylarında sarı-yeşil ve sonbaharda kırmızı olabilir. Beyaz meyve kümeleri yaz başında gelişir ve daha sonra griye dönüşür. Meyveler pürüzsüz ve serttir.
Türkiye bitki tür sayısı açısından oldukça zengin bir ülkedir; 9 bin 200’ün üzerinde bitki türü yaşamaktadır. Bunların 3 bin 100’ü sadece Türkiye’de yetişen türlerdir. Bazı bitkiler kuvvetli zehir ihtiva ederler. Bunun için, farklı derecelerde etkilere sahip zehirli bitkileri bilmekte yarar vardır. Bunlardan bazıları:
- Taxus baccata (Adi porsuk)
- Ricinus communis (Hint yağı)
- Nerium oleander (Zakkum)
- Atropa belladonna (Güzelavrat otu)
- Hedera helix (Orman sarmaşığı)
- Aesculus hippocastanum (At kestanesi)
- Buxus sempervirens (Şimşir)
- Ilex aquifolium (Çoban püskülü)
- Narcissus sp. (Nergis)
- Prunus laurocerasus (Karayemiş)
- Salix alba (Ak söğüt)
Kaynaklar
- Yazar Yok. Sciencing. (2 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 2 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Gaida Dergi. (2 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 2 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı
- Yazar Yok. Mycokey. (2 Temmuz 2019). Alındığı Tarih: 2 Temmuz 2019. Alındığı Yer: Bağlantı | Arşiv Bağlantısı