Kardeşim ve ben. Polilingustiğiz. Yani birden fazla dil ile doğduk.
Ben 6 yaşımda hala Türkçe bilmediğim için okula gitmedim. 7 yaşımda başladım. Türkçeyi sonradan öğrendim. Sonra 11 yaşında bu sefer ingilizce öğrenmeye başladım. Şuanda Kürtçe, Türkçe ve İngilizceyi oldukça akıcı konuşuyorum ve Almanca öğreniyorum.
Kardeşim ise 6 yaşında bile her iki dili de konuşamıyordu. Ama sonra tüm bunları aştı ve o da şuanda üç dili rahatlıkla konuşabiliyor. Üstelik daha 8. Sınıfa gidiyor ve japonca öğreniyor.
İngilizce bilmekten kastım sınavlardan 90 almak değil. Bildiğiniz akıcı bir şekilde ingilizce konuşmaktır. Türkçe konuşur gibi.
Ayrıca kuzenlerim arasında doğuştan arapça, Kürtçe, Türkçe, ingilizce ve Almancayı anadili gibi konuşanlar var. Mirdem kuzenim almanyada yaşıyor ve beş dil biliyor. Kendisi lise 1e gidiyor.
Güneydoğu Anadolu da polilingustiklik son derece yaygın. En az dil bilen bile 2 dil biliyor.
Bazı çocuklar dil öğrenmede sorun çekebilirler. (Ancak bir kişinin dil sorunu varsa anadilinde de bu belli olur)
Bazı sözde "bilim adamları" iki anadili eğitim pedogojiye uygun olmadığını söylediğinde bu yüzden "la havle" çekiyoruz.
