Kısaca evet, bakır ev ortamında güvenle stoklanıyor; oksitlenme (kararma/yeşillenme) yönetilebilir, zehirleme riski ise temasla pratikte yok. Sorunuzdaki iki kilit noktayı netleştireyim: külçe halinde stoklama, tel veya levhaya kıyasla hem yer verimliliği hem de yüzey/alan oranı düşük olduğu için korozyona karşı daha avantajlı. Kalay kaplama (kalaylama) ise yüzeyi hava ve nemle doğrudan temas ettirmediğinden oksitlenmeyi ciddi biçimde yavaşlatıyor; ancak yatırım amaçlı saflık algısını etkileyebileceği için, yeniden satışta bazen istenmeyen bir kozmetik müdahale olarak görülüyor.
Oksitlenme nasıl ilerliyor? Nemde ve havadaki oksijenle önce ince bir kırmızımsı bakır(I) oksit (Cu2O), zamanla siyaha dönebilen bakır(II) oksit (CuO) tabakası oluşuyor. Ortamda sülfür bileşikleri (örneğin lastik/PVC'den çıkan gazlar) veya asidik kirleticiler varsa kararma hızlanıyor; açık havada karbonatlı-yeşil patina (verdigri, bazik bakır karbonatlar) gelişebiliyor. Bu filmler yapısal olarak sorun değil, hatta kuru ve durağan bir iç mekânda pasifleştirici bir "kalkan" işlevi görüyor. Zehirlenme meselesindeyse temasla risk beklenmiyor; risk, bakır tuzlarının yutulması veya asidik yiyecek/içeceklerle uzun temasla çözünen iyonların alınmasıyla gündeme geliyor. Yani yatırım metalini gıda ile temas ettirmemek yeterli.
Pratikte en temiz çözüm şöyle: külçe veya kalın bara yönelin (ör. 1–5–10 kg sınıfı), yüzeyi yağsız bırakıp önce yumuşak mikrofiberle silin, sonra mikrokristalin balmumu (koleksiyon dünyasında kullanılan tip) veya şeffaf endüstriyel metal lakı gibi geri döndürülebilir, ince bir bariyer uygulayın. Külçeleri tek tek asitsiz kâğıda ya da VCI kâğıdına sarın, nem alıcı (silika jel) eşliğinde kalın polietilen ya da Mylar torbaya koyun, mümkünse vakumlayın. Depolamayı sabit sıcaklıkta ve düşük bağıl nemde yapın, PVC kap-sayfalardan uzak durun; plastikleştirici gazları bakırı hızla karartıyor. Farklı metallerle (özellikle çelik/Al gibi daha "anodik" kombinasyonlar) doğrudan temas ettirmeyin ki nemli ara yüzeyde galvanik korozyon tetiklenmesin. Tel stoklayacaksanız, sıkı sargılarda ezilme ve çizik noktalardan lokal korozyon artabildiği için katmanlar arasına asitsiz ara tabaka koyun.
Kalaylatma konusundaysa amaç kozmetik ve koruyucu bir filmse iş görür; kalay inert, düşük erime noktalı ve gıdayla da uyumlu bir metal. Ancak yatırım/likidite perspektifinden bakınca kaplanmış yüzey, külçenin saflığı hakkında yeni alıcıda soru işareti doğurabiliyor. Bu yüzden çoğu bireysel yatırımcı, kaplama yerine çıkarılabilir-buhar bariyerli ambalajı, balmumu/lak gibi şeffaf ve geri döndürülebilir katmanları tercih ediyor. Son olarak da şunu unutmayın: bakır, değer yoğunluğu düşük bir hacimci; yer, ağırlık ve taşıma planı işin yarısı.
Kaynaklar
- R. Winston Revie. (2011). Uhlig's Corrosion Handbook (3Rd Ed.). ISBN: 9780470080320. Yayınevi: Wiley.
- Stephen D. Cramer, et al. (2003). Asm Handbook, Volume 13A: Corrosion: Fundamentals, Testing, And Protection. ISBN: 9780871707055. Yayınevi: ASM International.