Vereceğim cevap çok basitçe olabilir fakat burada ne yazık ki biraz daha öznel olmalıyım. Doğmadan önce ne isem öldükten sonra da o olacağım. Yani doğmadan önce ne hissediyorsam öldükten sonra da aynı şeyleri hissedeceğim. Yani hissetmeyeceğim. Bu da tabiri caizse hiçlik oluyor ve bu genel anlamda teist insanlar tarafından yeni bir uyanış ya da başka bir dünya fikri taşımadığı için genellikle korkunç bir şekilde karşılanıyor. Bunun da alışkanlık sebepli olduğu kanısındayım. Fakat hiçlik içinde iyi ya da kötü bir şey barındırmıyor. Sadece hiçlik. Ve bu düşünce beni rahatsız etmiyor. Diğer tüm canlı varlıklar gibi bir gün öleceğiz ve dönüşümde rol oynayacağız. Canlı geçirdiğimiz vakitleri güzel ve pişmanlıklar yaşamadan bitirmemiz dileğiyle.