Bu sorun genellikle çocukluktan itibaren uzun yıllar arkadaş olan bireylerde veyahut ergenlik döneminde başlar. Bunun nedeni insanların zamanla fikirlerinin , zevklerinin, hobilerinin ve ilgi alanlarının zaman ile değişmesidir .
Belki de arkadaşınla birlikte büyürsün ama zamanla fikirlerin farklı yönde gelişir ve bunun sonucunda zevklerin değişir. Zamanla ise farklı şeylerden konuşmak istersin , arkadaşınla aynı konuyu tartışamadığını , aynı faaliyet ve eğlence türlerini yapamadığını, kısaca farklı şeylerden zevk duyduğunuz fark edince yavaş yavaş sıkılırsın. Hatta belki de sen kendini daima geliştiren bilgiye ve sanata önem veren bir kişilik olursun zamanla ama o cahil ve eski kafalı bir insana dönüşür. Bunun sonucu ne kadar bir arkadaşlık geçmişin olsada o arkadaşlık artık sana işkence gelir. Tamamen soğursun ve yavaş yavaş arkadaşını kendinden küçük görmeye başlarsın ve bu zamanla nefrete dahi dönebilir. O yüzden benim tavsiyem arkadaşlığını bitir ve yeni, senin kafa yapında birilerini bul.
Unutma yalnızlıkta iyidir ama biz insanlar doğamız gereği sosyal canlılar olduğumuzdan dolayı yalnızlık özellikle de geçmişi sosyal bir insansan ağır gelebilir hatta depresyona sürükleyebilir.
Kendine sıkı arkadaşlar edinmedi öneririm. ( Ve bunların benim deneyim ve analizlerim olduğunu unutmamalı rica ederim)...:)
