Benim bu konuda bir felsefem var. Sana da faydası dokunacağını düşündüğüm için paylaşmak istiyorum (not : küçük istatisliksel veya olgusal hatalar olabilir, ancak burada felsefi bir bakış açısı üzerinden ilerliyorum.)
Bu konuda bende derin düşünceler içerisindeydim. Sonuçta evrenin yaşını düşündüğümüz de (yaklaşık 13.7 milyar yıl) ve evrenin bilimsel ve hipotetik açıdan sonraki ömrünü düşündüğümüzde (Bildiğim kadarıyla katrilyon kadar trilyondan daha yüksek) ve sonrasında biyolojik yaşamın kısalığını düşündüğümüzde (kaplumbağaların ömrü yaklaşık 300 yıla kadar çıkabiliyordu sanırım veya mavi balinalar genelde 90 yıla kadar yaşayabiliyor) biyolojik yaşam evrene göre oldukça kısa kalıyor. Hayatın, gerçeklerin ve felsefenin yüzümüze vurduğu acılar ise bu hayatı daha katlanılmaz kılabiliyor. Peki neden yaşıyoruz? intihar etmek ve var olmaktansa neden yaşamayı seçiyoruz? hayatın anlamsızlığı ve bütün bu acılara rağmen...
İşte burada benim aklıma bazı fikirler geldi. Neden yaşamayalım?
yani bizim şuanda bilginin doruklara ulaştığı bir zamanda yaşadığımızı ve dünyadaki en bilinçli varlık olarak kendimizi sürdürdüğümüzü düşünürsek, yaşamamak için sebebimiz nedir?
Bu ne kadar doğru bilmiyorum ama sana kısa bir istatislik vermek istiyorum:
Eğer doğum sürecimizde sperm sayısının 250-300 milyon civarı olduğunu varsayarsak neredeyse yaşama ihtimalimiz 250-300 milyonda 1 olmaz mı?
Veya dünyada ki böcek nüfusunu ele alırsak (tahmini 1 kentilyon yani trilyon kere trilyon olması lazım) bir böcek olarak var olmak ve çoğu durumun bilincinde olmadan yaşama ihtimalimiz daha yüksek değilmiydi?
Yada bakterilerin sayısını ele alırsak (Yaklaşık 5 nonilyon) bir bakteri olarak var olma ihtimalimiz, balıkların trilyonlarca olduğunu varsayarsak bir balık olarak var olma ihtimalimiz veya daha da fazla olasılığı ele alırsak hiç var olmama ihtimalimiz, bebekken ölme ihtimalimiz vardır.
Yani şuanda elinde bulunan hayat oldukça değerli, sen bilime, felsefeye ve insanlara değer verilen bir dönemde yaşıyorsun. Bu zamanda değil de insanların cehalet içinde olduğu yerlerde veya bilimin gelişmediği, düşünce özgürlüğünün olmadığı zamanlar da yaşıyor olabilirdin ancak tam da şuanda özgür düşünceye sahip ve neredeyse imkansızdan gelen bir insan olarak yaşamaya hakkın olduğunu ve zevklerinin, istediklerinin peşinden koşman gerektiğini, kendin olman gerektiğini düşünüyorum.
Umarım yardımcı olabilmişimdir, iyi günler dilerim.