Şarbon ve Savunma Hücrelerimiz

Antraks, şirpençe, karakabarcık gibi isimlerle de bilinen şarbon, Bacillus anthracis isimli bir bakterinin neden olduğu ölümcül bir hastalıktır. Neredeyse sadece hayvanları etkiler ve bir hayvandan diğerine (dolayısıyla insana) bulaşabilse de, bir insandan diğerine bulaşamamaktadır. Bu bakteri, vücuda girdikten sonra sporlar üreterek çoğalır. Zaten genellikle bitkiler üzerine yerleşen bu sporlar, öncelikle otçul hayvanlara, onlardan da diğer hayvanlara bulaşabilir. Yapılan araştırmalar, bir seferde alınan 10.000 ila 20.000 arası sporun insanlarda ölümcül etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Şarbonu tehlikeli kılan sayısız özellikten bir diğeri, Antarktika'nın soğuk ve çetin koşullarında bile bu bakteri sporlarının rahatlıkla hayatta kalarak canlılara bulaşabiliyor olmasıdır. 

Bakteri bir kez canlının solunum sistemine girerse veya derisine değerse, hızla aktive olarak bölünmeye başlar. Bu bakteriler bulundukları konak hücreye hızla zarar verirler ve dokuların ölmesine neden olurlar. Konak öldükten sonra bile bakteri sporları diğer hayvanlara bulaşabilir, bu nedenle biyolojik bir silah olarak kullanılan şarbon saldırıları sonrası olayın olduğu yere çok dikkatli yaklaşılmalı ve profesyonelce bakteri temizliği yapılmalıdır. Bakterilerin aşırı dayanıklı olması nedeniyle kolaylıkla gaz halinde depolanabilir, taşınabilir ve beklenmedik bir anda biyolojik silah olarak kullanılabilir. Bunun haricinde şarbon salgınlarına vahşi canlı popülasyonlarında da ara ara rastlanmaktadır.

Neyse ki günümüzde bu bakterilere karşı hem çok etkili aşılar, hem de erken müdahale halinde işe yarayan antibiyotik ilaçlar bulunmaktadır. Görselde, bu bakterilerden biriyle mücadele eden bir savunma hücresi görülmektedir.