Sakallar, Yüze Alınabilecek Yumruk Darbelerinin Etkisini Azaltmak İçin Evrimleşmiş Olabilir mi?

Tarihin en ikonik sakallarından birine sahip olan Charles Darwin, erkek aslanlardaki yelenin, rakip erkek tarafından, boğaz bölgesine yapılabilecek saldırılardan korunmak için evrimleştiğini savunuyordu. Şimdilerde ise yeni bir çalışmanın, yüzdeki kılların, çeneyi yumruklardan korumak için evrimleşmiş olabileceğini iddia etmesiyle birlikte, ünlü doğa bilimcinin de benzer amaçla, kasıtlı olarak mı bu “canlı zırha” sahip olmayı tercih ettiği sorusu akıllara geliyor.

İnsan erkeklerinin, oldukça uzun bir zamandır, birbirlerini yumruklama gibi bir geleneğe sahip oldukları inkar edilemez. Çok sayıda bilimsel araştırma, yumruk şeklimizden yüz hatlarımıza kadar birçok öğemizin, bu amaç için adapte olmuş olabileceğini gösteriyor. Bununla birlikte, gerçekte sadece süs olarak evrimleşmiş olsaydı bile; sakallar daima erkeklik ve saldırganlıkla ilişkilendirilmiştir.

Buradan hareketle, söz konusu araştırmanın yazarları, sakalın, kavga esnasında gerçek bir fayda sağlayıp sağlamayacağını araştırmaya karar verdiler. Ancak, birilerinin suratına yumruk atmak için yeterli bütçeleri olmadığı için araştırma grubu, karbon ve reçineden oluşan bir kompozit materyali koyun derisiyle kaplayarak, bir insan çenesi modeli yaratıp, çalışmalarına başladılar.

Tamamen kürkle kaplı örneklerin, diğerlerine nazaran %37 daha fazla enerji emdikleri (absorbe ettikleri) bulgusunun yanı sıra, testlerde kürksüz modellerin [yani çenenin] neredeyse tamamı kırılırken, kürklü modellerin sadece %45’inin kırıldığı ortaya çıktı.

Integrative Organismal Biology dergisine bulgularını ilan eden araştırmacılar, kürkün, modeldeki başın salınımını yavaşlatarak, etkinin daha yavaş emilmesine sebep olduğunu ve aynı zamanda, yüzeye ek olarak, tek tek kıl tanelerinin de enerjinin çoğunu emmesinden dolayı, darbe kuvvetinin daha geniş bir yüzey alanına dağıtılmış olduğunu belirtiyorlar.

Journal of Integrative Biology

Bu nedenle araştırmacılar “sakalların gerçekten, herhangi darbenin çarpma kuvvetini, önemli ölçüde azaltıp, enerjiyi emerek, rakip tarafından alt edilme oranını azaltma yeteneğine sahip olduğu” sonucuna varıyorlar. Ancak daha eski bir araştırmanın, sakallı MMA (Karma Dövüş Sanatı) dövüşçülerinin, istatistiki olarak sakalsız rakiplerinden daha başarılı olmadıklarını ortaya koymasından yola çıkan araştırmacılar, elde ettikleri sonuçlarda, sakalların, nakavt edilmeye karşı avantaj sağladığına dair hiç bir bulguya rastlamadıklarını belirtirken, “Sonuçlarımız daha çok, cilt yaralanmaları ve yüz kemiği kırıkları ile ilişkilendirilmelidir.” diye vurguluyorlar.

Ayrıca, deneyler esnasında, çene modelindeki yüz kıllarının replikası olarak kullanılan koyun derisinin kalın ve çok fazla kılla kaplı olmasından dolayı araştırmacılar, bulgularının yalnızca gür sakal sahibi olan kimselerle ilişkilendirilebileceğini, dolayısıyla seyrek sakalların, rakip yumruklarına karşı hiçbir koruma etkisine sahip olmadığını da kabullenmiş durumdalar.

Çalışmayı sonlandırmadan önce araştırmacılar, sakalların evrimsel olarak, muhtemelen bir takım dezavantajlarının da bulunduğunu, aksi halde kadınların da kesinlikle sakallarının olması gerektiğine işaret ediyorlar. Bu çalışmada bıyık ve favoriler göz ardı edilerek, insanların yüzlerinde, hala bilim adına yumruklanabilecek bir takım alanlar bırakılmıştır.