Kuyruksuz Maymunların Kuyruklarını Nasıl Kaybettiği Keşfedildi!

- Basın Bildirisi
- Evrimsel Biyoloji
- Bilim Haberciliği
Bu haber 11 ay öncesine aittir. Haber güncelliğini yitirmiş olabilir; ancak arşivsel değeri ve bilimsel gelişme/ilerleme anlamındaki önemi dolayısıyla yayında tutulmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili gelişmeler yaşandıkça bu içerik de güncellenebilir.
NYU Grossman Tıp Fakültesi araştırmacıları tarafından yürütülen yeni bir çalışmaya göre atalarımızdaki genetik bir değişiklik, insanlar ve diğer kuyruksuz maymunların neden neden kuyruksuz olduğunu kısmen açıklayabilir.
Nature dergisinde yayınlanan çalışma, kuyruksuz maymunların DNA'larını kuyruklu maymunlar ile karşılaştırdı ve kuyruksuz maymunlarda olan kuyruklu maymunlarda eksik olan bir ekleme tipi mutasyon buldu.[1] Araştırma ekibi, TBXT genindeki mutasyonun kuyrukları etkileyip etkilemediğini incelemek için fareler üzerinde deney yaptı ve kuyruksuz doğum da olmak üzere kuyrukta bazı etkiler gözlemledi. Çalışmanın yazarlarından MIT ve Harvard Broad Enstitüsü'nde baş araştırmacı olan Bo Xia şöyle anlatıyor:
Çalışmamız, gençliğimden beri ilgimi çeken bir soru olan evrimin kuyruklarımızı nasıl ortadan kaldırdığını açıklamaya başlıyor.
Beklenmedik Bulgu!
Yeni bulgu, genetik talimatların vücudun yapılarını ve sinyallerini oluşturan moleküller olan proteinlere dönüştürüldüğü süreçten temel alıyor. Bu süreç çerçevesinde DNA "okunur" ve önce RNA'da ilgili bir materyale, nihayetinde de proteinleri üreten erişkin bir molekül olan mesajcı RNA'ya (mRNA) dönüştürülür.
mRNA'yı üreten önemli bir adımda, "intron" adı verilen "ara" bölümler koddan kesilir; ancak bundan önce intronlar, nihai talimatları kodlayan "ekson" adı verilen DNA bölümlerinin bir araya getirilmesine rehberlik eder (buna "ekleme" denir). Dahası, omurgalı hayvanların genomları, tek bir genin ekson dizilerini dışarıda bırakarak veya ekleyerek birden fazla proteini kodlayabildiği alternatif ekleme özelliğine sahip olacak şekilde evrimleşmiştir. Eklemenin ötesinde, insan genomu, farklı hücre tiplerinde genleri farklı seviyelerde açan ve tam olarak anlaşılamayan "karanlık genetik madde"nin bir parçası olan sayısız anahtar içerecek şekilde evrimleşerek daha da karmaşık hale geldi.
Benzer şekilde başka çalışmalar da insan genomunda hem genler arasında hem de intronlar içinde yer alan bu gen-dışı "karanlık maddenin" yarısının yüksek oranda tekrarlanan DNA dizilerinden oluştuğunu göstermiştir. Dahası, bu tekrarların çoğu, "atlayan genler" veya "hareketli elementler" olarak da adlandırılan ve insan kodunda tekrar tekrar ve rastgele hareket edip kendilerini ekleyebilen retrotranspozonlardan oluşmaktadır.
Tüm bu detayları bir araya getiren ve şaşırtıcı bulgulara ulaşan yeni çalışma, kuyruk uzunluğunu etkileyen transpozon eklemesi AluY'nin TBXT kodu içindeki bir intronda rastgele meydana geldiğini buldu. Kodlama kısmını değiştirmemesine rağmen, araştırma ekibi intron eklentisinin daha önce görülmemiş bir şekilde alternatif eklemeyi etkileyerek çeşitli kuyruk uzunluklarına yol açtığını gösterdi. Xia, insanlarda ve maymunlarda TBXT geni içinde aynı yerde kalan bir AluY eklentisinin iki TBXT RNA formunun üretilmesiyle sonuçlandığını buldu. Teorilerine göre bunlardan biri kuyruk kaybına doğrudan katkıda bulunmuş olmalıydı. NYU Langone Health Sistem Genetiği Enstitüsü Sol ve Judith Bergstein Direktörü Boeke şöyle anlatıyor:
Bu bulgu dikkat çekicidir çünkü çoğu insan intronu; gen ifadesi üzerinde herhangi bir etkisi olmayan tekrarlayan, atlayan DNA'ların kopyalarını taşır. Ancak AluY ekleme tipi mutasyonu, kuyruk uzunluğunu belirlemek gibi bariz bir şey yaptı.
Yazarlar, goril, şempanze ve insanları içeren primat grubunda kuyruk kaybının yaklaşık 25 milyon yıl önce, yani grubumuz Eski Dünya maymunlarından uzaklaştığında meydana geldiğini düşündüklerini belirtiyor. Bu evrimsel ayrışmadan sonra günümüz insanlarını içeren maymunlar, daha az kuyruklu olacak şekilde evrimleşti. Kuyruk kaybının nedeni kesin olarak bilinmemekle birlikte, bazı uzmanlar ağaçlardan yerlere geçen maymunlarda avantaj sağladığını öne sürmektedir.
Genler genellikle vücutta birden fazla işlevi etkiler, bu nedenle bir yerde avantaj sağlayan değişiklikler başka bir yerde zararlı olabilir. Araştırmacılar, kuyruk kaybı ile gelen avantajın dezavantajlara kıyasla oldukça güçlü olduğundan evrimleşmiş olabileceğini söylüyor. Ekip, kuyruk kaybı ile gelen dezavantajları araştırırken özellikle TBXT mutasyon olan farelerde nöral tüp kusurlarında küçük bir artış buldu. Yanai şöyle anlatıyor:
Gelecekteki deneyler, evrimsel takas ilkesi sayesinde insanlardaki kuyruk kaybının bugün bin yenidoğandan birinde görülen nöral tüp doğum kusurlarına katkıda bulunduğu teorisini test edecek.
Evrim Ağacı'nda tek bir hedefimiz var: Bilimsel gerçekleri en doğru, tarafsız ve kolay anlaşılır şekilde Türkiye'ye ulaştırmak. Ancak tahmin edebileceğiniz Türkiye'de bilim anlatmak hiç kolay bir iş değil; hele ki bir yandan ekonomik bir hayatta kalma mücadelesi verirken...
O nedenle sizin desteklerinize ihtiyacımız var. Eğer yazılarımızı okuyanların %1'i bize bütçesinin elverdiği kadar destek olmayı seçseydi, bir daha tek bir reklam göstermeden Evrim Ağacı'nın bütün bilim iletişimi faaliyetlerini sürdürebilirdik. Bir düşünün: sadece %1'i...
O %1'i inşa etmemize yardım eder misiniz? Evrim Ağacı Premium üyesi olarak, ekibimizin size ve Türkiye'ye bilimi daha etkili ve profesyonel bir şekilde ulaştırmamızı mümkün kılmış olacaksınız. Ayrıca size olan minnetimizin bir ifadesi olarak, çok sayıda ayrıcalığa erişim sağlayacaksınız.
Makalelerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu makalemizle ilgili merak ettiğin bir şey mi var? Buraya tıklayarak sorabilirsin.
Soru & Cevap Platformuna Git- 8
- 4
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
- 0
- 0
- 0
- 0
- 0
- ^ B. Xia, et al. (2024). On The Genetic Basis Of Tail-Loss Evolution In Humans And Apes. Nature, sf: 1042-1048. doi: 10.1038/s41586-024-07095-8. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 22/02/2025 00:05:12 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/17017
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.