Köpeklerin Evcilleştirilmesi, Paleo İnsanlarının Orijinal Paleo Diyetini Sindirememesi Sebebiyle Başlamış Olabilir!

İlk insanların, köpekleri en yakın arkadaşları olarak evcilleştirmesinin sebebini anlamak kolaydır. Evcil köpekler, avcılara ve yabancılara karşı koruma sağlayabilir, malzeme taşıyabilir, kızak çekebilir ve soğuk gecelerde sıcaklık sağlayabilir. Fakat bu avantajlar, evcilleşmeden sonra gelir. Yüz yıldan fazladır süregelen araştırmalara rağmen bilim insanları, evcilleştirme işlemini ilk olarak neyin tetiklediğini anlamakta zorluk çekiyorlar.

Scientific Reports dergisinde yayınlanan yeni bir teori, omnivor sindirim sistemleri çok fazla protein tüketimini önleyen avcı-toplayıcıların artan etleri kurtlarla paylaşma ihtimali olduğunu öne sürüyor.^[1] O artıklar, evcilleştirmeye yönelik ilk adımı başlatmış olabilir.Finlandiya Gıda Kurumu'nda kıdemli bir araştırmacı ve Finlandiya Doğa Tarihi Müzesi'nde misafir akademisyen olan baş yazar Maria Lahtinen şöyle diyor:

Köpeklerin evcilleştirilmesi konusunda ekolojik bir açıklamamızın olduğunu ilk zaman budur. Ben kişisel olarak, köpek evcilleştirilmesinin arkasında basit ve kolay bir cevap olduğuna inanmıyorum. Fotoğrafın tamamını ve sürecin karmaşıklığını görmemiz gerektiğine inanıyorum.

Don Johnston Alamy

Lathinen, en başında aslında uzun süredir devam eden bir köpek gizemini çözmek için yola çıkmadı. Onun yerine, Arktik bölgelerde ve yarı Arktik Avrasya'da Geç Buzul Çağı (Pleistosen) döneminde yaşayan avcı-toplayıcılarının diyetlerini çalışıyordu. O zamanlarda, yani yaklaşık 15,000-20,000 yıl önce, Dünya son buzul çağının en soğuk dönemi içinde kaybolmuştu. Çok soğuk ortamlarda insanlar, şimdiki gibi, yiyeceklerinin çoğunluğunu hayvanlardan sağlama yönelimindeydi. Beslenme eksiklikleri, protein azlığından ziyade, yağ ve karbonhidratların yokluğundan geliyordu. Gerçekten de insanlar çok fazla et tüketirse genellikle ishal ortaya çıkar ve haftalar içinde protein zehirlenmesi oluşabilir ve hatta ölebilirler. Lahtinen şöyle diyor:

Biz insanlar karnivor beslenmeye tam olarak adapte olmadığımız için, proteini yeteri kadar iyi bir şekilde sindiremeyiz ve bu yüzden aşırı et tüketimi, çok kısa süre içinde çok ölümcül olabilir.

Son buz devrinin en soğuk yıllarında özellikle sert arktik ve yarı arktik bölgelerin kışlarında ren geyikleri, vahşi atlar ve diğer av hayvanları neredeyse yağdan yoksun ve çoğunlukla yağsız, zayıf kaslara sahip oldukları bir süreç geçiriyorlardı. Lahtinen ve takım arkadaşları, daha önce yayınlanmış erken fosil kayıtlarını kullanarak o dönemlerde arktik ve yarı arktik bölgelerde yaşayan insanlar tarafından yakalanan av etinin güvenle tüketebileceklerinden çok daha fazla protein sağlayacağını hesapladı.

Daha uygun şartlar altında kurtlar ve insanlar aynı av hayvanları için yarışıyor olabilirdi. Fakat arktik ve yarı arktik bölgelerdeki buz devri döneminin sert koşullarında fazladan eti köpekler ile paylaşmak insanlara hiç bir şey kaybettirmezdi. Kurtların bu tarz bağışlardan faydalanan ataları, iyi ayaklı hayırseverlere karşı daha fazla uysal olabilirlerdi ve ilk evcilleştirilmiş köpek türü unvanını kazanabilirlerdi. Yazarın da işaret ettiği üzere, en eski paleolitik köpek keşiflerinin öncelikle o zamanlar çok soğuk olan bölgelerden geldiğini söyleyen bu teori, yalnızca ekolojik olarak değil ayrıca coğrafi olarak da anlamlı gelmektedir. Duke Üniversitesinde evrimsel antropolog olan ve çalışmaya dahil olmayan Brian Hare şöyle diyor:

Bu yeni çalışma, yağsız proteinin insanların atacağı bir gıda olduğu ancak kurtların arktikte kış aylarında güvenebileceği bir gıda olduğu hakkında büyüleyici bir fikir sunuyor. Bu çalışmanın, insan-köpek ortaklığının başlangıçta nasıl körüklendiğine dair başka bir hayati ipucu sunduğunu düşünüyorum.