Köpek Beyni, Çağrılara İnsan Beyniyle Aynı Tepkileri Veriyor!

Dinle Fido! İnsan ve köpek beyinleri, dışarıdan gelen kahkaha ve havlama gibi sözlü uyaranlara aynı tepkileri veriyor. Bu buluş, beyinde sesin işlendiği alanın, en az 100 milyon yıl önce, sadece bir kez evrimleştiğini gösteriyor olabilir.

Macaristan’daki Karşılaştırmalı Etoloji Araştırma Grubu olan The MTA-ELTE’de çalışan Attila Andics ve çalışma arkadaşları, 11 köpeği, fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleme tarayıcısında (fMRI) hareketsiz yatabilmeleri için eğittiler. İnsanlara ait mızmızlanma, ağlama ve kahkaha sesinden köpeklere ait havlama seslerine kadar toplamda 200’e yakın insan ve köpek sesi dinletilen hayvanlarda gerçekleşen beyin aktiviteleri kaydedildi. Aynı deney, sonrasında 22 insana uygulandı.

Birçok hayvan, beyin taraması sırasında hareket etmesin diye uyutuluyordu. Bu yöntem, tarama verilerinin bize sağlıklı bir şekilde gelmesini engelliyordu. Fakat şimdilerde, daha iyi eğitim yöntemleriyle eğitilen köpekler, beyin taraması sırasında uyanık olmalarına rağmen hareket etmeyerek sahiplerini dinliyorlar. Andics ise şu anda aynı deneyde insanları ve köpekleri karşılaştıran ilk kişi konumunda bulunuyor. 

Veriler, insan ve köpek beyinlerinin sese tepki verirken benzer bölgeleri kullandığını gösteriyor. Beklendiği gibi, köpekler bir başka köpek sesi duyduğunda beyinlerinde çok daha güçlü sinyaller oluşturuyorlarken insanlar da beyinlerinde, başka insan seslerine karşı daha güçlü tepkiler üretebiliyorlar. Andics şöyle söylüyor: 

Köpekler ve insanlar benzer çevreyi paylaşıyorlar. Dışarıdan gelen sosyal bilgileri işlemek için de yine benzer beyin mekanizmalarını kullanıyorlar. Bu buluş, insanlarla köpeklerin neden bu kadar iyi anlaştıklarını açıklamamıza yardım edebilir.

Ayrıca Andics, bu sonuçlarla birlikte, beyinde sesi işleyen bölge için tek bir evrimsel kökenin(bundan yaklaşık 100 milyon yıl önce, insanlarla köpeklerin aynı atayı paylaştıkları en son tarih) olduğunu iddia ediyor. Fakat, Tempe’de bulunan Arizona State Üniversitesi’nden Clive Wynne bu duruma alternatif bir açıklama getiriyor:

Beyin hayli değişebilir ("plastik") bir organ, bu yüzden köpeklerin beyninde oluşan tepkiler, hayatları boyunca insan sesi duymalarının bir sonucu olabilir. Tarama verileri, insan ve köpek beyinlerinde aynı bölgelerin benzer işler yapabileceğini göstermek dışında evrimsel bir benzerliği vurgulamaz.

Corvallis’de bulunan Oregon State Üniversitesi’nden Monique Udell ise şöyle belirtiyor: 

Köpeklerin ve insanların, ya da bireysel olarak aynı türden olanların, ses veya sözlü uyaran aldıklarında beyinlerinde benzer aktivitelerin oluşması, bu uyaranları beyinlerinde aynı şekilde işledikleri anlamına gelmez. Elimizde olan her türün, duygusal dünyasını, kendine has algısal değerlerini tanımlamalıyız ki benzerlikleri daha iyi ölçebilelim.