Türk milleti, tarihinle övün; çünkü senin ataların uygarlıklar kuran, devletler, imparatorluklar kuran bir Ulustur. Sen, Anadolu'ya sonradan gelen değil, ilk yerleşip uygarlıklar kuranların torunlarısın. Fakat geleceğine güvenebilmek için bugün çalışman gerekir; çünkü yalnız tarih övüncü bir meziyet sayılmaz.
Benim ihtiraslarım var, hem de pek büyükler; fakat bu ihtiraslar, yüksek mevkiler işgal etmek veya büyük paralar elde etmek gibi maddi emellerin tatminiyle ilgili değil.
Ben bu ihtirasların gerçekleşmesinin vatanıma büyük faydaları dokunacak, bana da liyakatle yapılmış bir vazifenin canlı iç rahatlığını verecek büyük bir fikrin başarısında arıyorum. Bütün hayatımın prensibi bu olmuştur. Ona çok genç yaşımda sahip oldum ve son nefesime kadar da onu muhafaza etmekten geri kalmayacağım.
Çocukluğumda elime geçen iki kuruştan birini eğer kitaplara vermeseydim bugün yapabildiğim işlerin hiçbirini yapamazdım.
Bir hükûmet iyi midir, fena mıdır? Hangi hükûmetin iyi veya fena olduğunu anlamak için, Hükûmetten gaye nedir? bunu düşünmek lazımdır. Hükûmetin iki hedefi vardır: Biri milletin korunması, ikincisi milletin refahını temin etmek. Bu iki şeyi temin eden hükûmet iyi, edemeyen fenadır
Biz hayatını, bağımsızlığını korumak için çalışan emekçileriz, zavallı bir halkız. Ne
olduğumuzu bilelim. Kurtulmak, yaşamak için çalışan ve çalışmak zorunda olan bir
halkız! Bundan dolayı her birimizin hakkı vardır, yetkisi vardır. Fakat çalışmakla bir
hakkı elde ederiz. Yoksa sırt üstü yatmak ve hayatını çalışmadan geçirmek isteyen
insanların bizim toplumumuz içerisinde yeri yoktur, hakkı yoktur! O halde söyleyiniz
efendiler! Halkçılık toplum düzenini emeğine, hukukuna dayandırmak isteyen bir sosyal
doktrindir. Efendiler! Biz bu hakkımızı korumak, bağımsızlığımızı güven altında
bulundurabilmek için, toptan, milletçe bizi mahvetmek isteyen emperyalizme karşı ve
bizi yutmak isteyen kapitalizme karşı milletçe savaşmayı uygun gören bir doktrini
izleyen insanlarız.
Atatürk'e düşmanlık daha Atatürk sağken başlamıştır. Emperyalistler daha Kurtuluş Savaşı yıllarında Atatürk'ün din düşmanı ve Kürt düşmanı olduğunu savunmuşlardı. 100 yıl önceden daha bugünkü düşmanlarına yanıt veren Atatürk, şunları söylemiştir:
“Yahu! memleketi ben mi batırdım? Yabancıyı Anadolu'ya ben mi soktum? Ben mi nizamı bozdum? Ben kalanı korumak, dağılanı kurtarmak ve nizamı kurmak için çalışıyorum...' Bana müteşekkir olmaları lazım gelirken, nankörlük ediyorlar. Yanlış yoldadırlar. Hata ediyorlar.[1]
[1] Ruşen Eşref Ünaydın, Atatürk’ü Özleyiş I, Cumhuriyet, İstanbul, 1998, s. 39.
O hâlde, ya istiklal ya ölüm!
