Ebeveynlerini taklit eden çocuklara da benzememeliyiz, yani ebeveynlerimizden ne aldıysak yalnızca onu yapmamamız gerekir.
Kendi içine bak, ne olduğuna bak, ne olmak istediğini düşün.
Erdemli insan, başkalarından daha fazla değil, kendisinden daha az şey ister.
Ruh, düşüncelerinin rengiyle boyanır.
Sonsuz bir evren içinde, her şeyin geçici olduğunu anlamak zorunludur.
Kovana yararlı olmayan, arıya da yararlı değildir.
İnsan yaşamı sınırlıdır, Varlığı akışkandır, eğilimi belirsizdir, tüm bedeni çürümeye yatkındır, ruhu girdap gibidir, kaderi anlaşılmaz ve ünü muallaktır. Kısacası tüm beden bir nehir gibidir, ruh ise rüya ya da hülya gibidir: ölümden sonra ün de unutulur. Bu yüzden bizi ne koruyup gözetecek? Bizi koruyup gözetecek yegâne şey felsefedir.