Kediler, Sahiplerinin Kendileriyle mi Yoksa Başkalarıyla mı Konuştuğunu Anlayabilir mi?

Kedi dostlarımızı tanımlamak için "bağımsız" ya da "rahat" gibi olumlu sıfatlardan, "soğuk" ya da "mızmız" gibi olumsuz sıfatlara kadar birçok kelime kullanırız. Kediler; köpekler kadar iyi dinlemiyor gibi görünseler de Animal Cognition dergisinde yayınlanan küçük bir çalışma, kedilerin sahiplerinin kendilerine yönelik bir tonda konuştuğunu duyduklarında davranışlarını değiştirebildiklerini gösteriyor.^{[1], [2]} Ancak sahiplerinin sesi başka bir insanla konuşuyormuş gibi çıkıyorsa pek de oralı olmuyorlar.

16 kedi (dokuz erkek ve yedi dişi) üzerinde yapılan bir araştırma, bazı kedilerin sahipleriyle gerçekten güçlü bağlar kurabildiğine dair kanıtlara katkıda bulunuyor: Fransa'daki Université Paris Nanterre'den Charlotte de Mouzon ve meslektaşları, kedilerin hem sahiplerine hem de bir yabancıya ait önceden kaydedilmiş seslere nasıl tepki verdiğini araştırdılar. Kayıtlardaki konuşmacılar, hem kediye yönelik ince bir tonda hem de daha derin bir sesle yetişkin bir insanla konuşurcasına bir tonda ifadeler kullandılar.^[3]

Kediler Farklı Seslere Nasıl Tepki Veriyor?

Makalenin yazarları üç ayrı durumu inceledi ve dinlenme, kulak hareketi, göz bebeği genişlemesi, kuyruk hareketi ve dahası dahil olmak üzere kedilerin sese tepki olarak sergilediği davranışların yoğunluğunu kaydetti ve derecelendirdi.

İlk durumda, bir yabancının ve kedinin sahibinin seslerini değiştirerek kullandılar. 16 kediden 10'u, kedileri adıyla çağıran bir yabancının üç ses klibini duyduğunda davranış yoğunluğunda bir azalma gösterdi. Kediler sahiplerinin isimlerini söylediğini duyduklarındaysa davranış yoğunlukları önemli ölçüde arttı. Kulaklarını hoparlörlere çevirdiler, odanın içinde daha çok dolaştılar ve hatta göz bebekleri büyüdü. Yazarlar, bu "davranıştaki ani yoğunluğun" kedilerin sahiplerinin sesini bir yabancının sesinden ayırt edebildiğini gösterdiğini iddia ediyor.

Popular Science

İkinci durumda, ses tonunu kediye yönelik konuşmaya değiştirdiler. 10 kedi (sekizi ilk durumdaki deneyde de kullanılmıştı), sahibinin sesinin yetişkinlere yönelik bir tonda konuştuğunu duyduklarında davranışlarının yoğunluğunu azalttı, ancak sahibi daha kediye yönelik bir tonda konuştuğunda davranış yoğunluğunu önemli ölçüde artırdı.

Üçüncü durumda ise yabancı kişiler hem kediye yönelik hem de yetişkin insanlara yönelik tonlamalarla ses kayıtları aldı. Araştırmacılar bu iki durum arasında kedilerin davranış yoğunluğunda bir fark oluşmadığını gözlemlediler.

Bu çalışmada kullanılan 16 kediden oluşan küçük örneklem tüm kedigilleri temsil etmeyebilir; ancak yazarlar, gelecekteki araştırmaların bu bulguların etrafta yabancıların bulunmasına daha çok alışkın olan kedilerde tekrarlanabileceğini öne sürüyor. Ayrıca bulguların, kedilerle olan iletişimimizin konuşmacının sesini deneyimlemeye dayanıyor olabileceğini ve kedilerle insanlar arasındaki birebir ilişkilerin güçlü bağlar oluşturmak için önemli olduğunu gösterdiğini öne sürüyorlar.