Her Bebeğin Ağlaması 440 Hz Frekansta Mıdır?

İddia

Her yeni doğan bebek, ilk çığlıklarını 440 Hz frekanstaki bir sesle atar. Bu, insan bebeklerinin sesli bir doğum imzası gibidir.

Gerçek mi?

Sahte

Gerçek Ne?

Hiçbir bilimsel araştırmada tüm bebeklerin aynı frekansta ağladıkları gösterilmediği gibi, bilimsel olarak böyle bir şey imkansızdır.

İddianın Kökeni

Muhtemelen bilim-dışı spiritüalist akımlar tarafından uydurulmuş bir şehir efsanesidir.

Bilgiler

Frekans, birim zaman içerisinde kendini tekrar eden olayların gerçekleşme sayısıdır. Frekans için kullanılan birim zaman genellikle 1 saniyedir. Örneğin sabit hızla akan bir trafikte bir yeşil ışığın altından geçen arabaların frekansı 2 olabilir. Bu, her saniye o ışığın olduğu hizadan 2 arabanın geçtiği anlamına gelir. Bilimsel terminolojide buna "2 Hertz (Hz)" denir. Bir saatin saniyesinin frekansı 0.0167 Hz'tür, çünkü bir geçtiği yerden bir daha 60 saniye sonra geçer (dolayısıyla frekansı 1/60 veya 0.0167'dir). Dalgaların frekansları da, bir noktadan saniyede geçen tepe ve çukur sayısıyla ölçülür. Bir sesin perdesini belirleyen ana etmen frekanstır. Dolayısıyla ağzımızdan çıkan seslerin perdesini de frekans belirler. Bu frekansı ise ses tellerimizin uzunluğu (dolayısıyla boyun uzunluğumuz), gırtlağımızın, boğazımızın, ağzımızın, dişlerimizin, dilimizin, dudaklarımızın ve damağımızın yapısı belirler ve etkiler. 

Ökaryotik (karmaşık yapılı hücrelere sahip) ve çok hücreli canlıların neredeyse tamamı eşeyli üremeyle ürer. Bu üreme tipi, müthiş miktarda çeşitlilik yaratma gücüne sahiptir. Bu sayede, üretilen yavrular hem ebeveynlerinden, hem de birbirlerinden farklı olurlar. Bu farklılıklar nesiller içerisinde uyum başarılarına göre seçilerek, hayatta kalanların ve üreyebilenlerin çoğalmasıyla evrime neden olur. Bütün bebeklerin aynı frekansta ağlamaları hem ebeveynlerin yavruları ayırt edebilmesi bakımından, hem de çeşitlilik mekanizmalarının morfoloji üzerindeki etkisi bakımından imkansızdır. Ufacık farklılıklar bile, söz konusu frekansın tamamen farklı olmasına neden olur. Bazı bebekler daha yüksek perdeli, bazı diğerleri daha düşük perdeli ağlarlar.

Bu "440 Hz" sayısı muhtemelen müzik standartlarından alınan ve sonradan bebeklerle ilişkilendirilen bir konudur. Müzikte, "konser perdesi" denen bir perde vardır ve bu perde, bir müzik grubundaki (orkestradaki) farklı müzisyenlerin harmoni içerisinde çalabilmelerini sağlamak için kullanılır. Genellikle bu perde uluslararası standartlarla belirlenir. Örneğin 1711 yılında diyapazon ilk defa icat edildiğinde bu perde La 423.5 (A423.5) idi. Bu perdenin sınırları asırlar boyunca sürekli değişti. Kimi zaman 373.3 Hz'e kadar indi, kimi zaman 457.6 Hz'e kadar çıktı. Sonunda, 1936 yılında Amerikan Ulusal Standartlar Enstitüsü (aslında müzikle doğrudan ilgisi olmayan, bilimsel bir organizasyon), bunu A440 olarak belirledi. 1953 yılında da Uluslararası Standartlar Enstitüsü (ISO) aynı frekansı benimsedi. Böylece 440 Hz, "standart nota" olarak yer etti ve yaygınlıkla bu şekilde kullanılıyor. Bu "standart" lafı, bir şekilde sahte bilimin ellerinde bebeklerle ilişkilendirilmiş olabilir.

Bazı Yeni Çağ akımı çılgınları, bu frekansların komplo teorileri ile ilgili olduğunu da ileri sürmüşlerdir. Aslında bebek ninnilerinin 432 Hz'te olması gerektiğini; son zamanlarda bunların 440 Hz'e çekilerek "doğamızdan saptırılmak için şeytani bir oyun oynandığını" söylemektedirler. Bu elbette ciddiye alınabilecek bir iddia değildir. Bilimsel hiçbir temeli yoktur.