Güney Amerika'da Tarağa Benzer Sanatsal Çizimler Bulundu!

Arjantin'in Huenul Mağarası'nın taş duvarları; geometrik şekiller, insanlar ve hayvanlardan oluşan yaklaşık 900 farklı resimle kaplı. Ancak arkeolog Guadalupe Romero Villanueva'ya göre Huenul Mağarası'ndaki kırmızı, beyaz, sarı ve siyahın canlı tonlarındaki bu resimlerden bazıları diğerlerinden daha eski görünüyor. Tarak şeklindeki bir avuç motif, duvara kırmızımsı siyah pigmentle çizilmiş ve daha sonraki mağara ressamları tarafından neredeyse gizlenmişti.

Araştırmacılar, küçük odun kömürü örneklerini radyokarbonla tarihlendirdiğinde en eski resmin 8200 yıl öncesine ait olduğu ortaya çıktı. Bu, motifin Güney Amerika'daki doğrudan tarihlendirilmiş en eski kaya sanatı olduğu anlamına geliyor.

Mağaradaki benzer motiflerden elde edilen tarihlerin sonraki 3000 yıla yayılması ve motifin kimyasal analizi insanların mağarayı tekrar tekrar ziyaret ettiğini ve sanatsal geleneği birçok nesil boyunca sürdürdüğünü gösteriyor. Motif yapmak için insanlar büyük olasılıkla yanmış kaktüs ve yerel çalılardan elde ettikleri odun karışımını kükürt ve kalsiyum gibi minerallerle karıştırdılar. Yapılan analiz, motif yapılırken kullanılan pigmenti oluşturmak için kullanılan formül binlerce yıl boyunca tutarlı olduğunu gösteriyor.

Deniz seviyesinden 1000 metre yükseklikteki bir çöl düzlüğünde yer alan bölge az yağmur alıyor. Mağaranın esneyen, kuzeye bakan ağzından en yakın su kaynağı ise 10 kilometre uzaklıkta. Tarak motiflerinin boyandığı dönemde iklim kayıtları koşulların daha da sert olduğunu gösteriyor. İnsanların Patagonya'ya birkaç bin yıl önce girdiği bilinmesine rağmen, arkeologlar kaya sanatının çoğunun çok daha yeni olduğunu düşünüyordu. Ancak yeni tarihler, insanların uzun ve kurak geçen bin yıllar boyunca mağaraya defalarca uğradıklarını ve burayı bir tören merkezi ya da buluşma yeri olarak kullandıklarını gösteriyor. Romero Villanueva şöyle anlatıyor:

Sanki o dönemden insanları ilk kez görüyormuşuz gibiydi. Bu, kuzeybatı Patagonya çöllerinin işgalini genel olarak yeniden değerlendirmemizi sağladı.

Ekip; mağarada süslenmiş guanaco kemikleri, küçük kabuklu boncuklar, kırmızı aşı boyasıyla boyanmış dallar gibi birçok başka eser de buldu. Mağarada herhangi birinin sürekli bir şekilde yaşadığına dair bir iz bulunmadığını belirten araştırmacılar, küçük grupların mağara resimleri yapmak veya uzak mesafedeki grupları bir araya getirmek için belirli aralıklarla bu bölgeye geldiğini düşünüyor. Romero Villanueva şöyle anlatıyor:

İnsanların uzak bir çöl bölgesine gitmesini beklemeyeceğiniz bir dönemde bile buraya geldiler. Zor zamanlarda burayı ziyaret etmeye ve bağlarını sürdürmeye devam ettiler.

Motifin ardındaki anlamı bilmenin bir yolu olmasa da, tarak şeklindeki resimlerin bu sürecin bir parçası olduğu anlaşılıyor. Barbarena şöyle ekliyor:

Çok büyük ve homojen bir arazide çok küçük insan grupları var. Bilgi alışverişi ve ortaklık için nerede buluşacaklarını bildirmek, bu grupların yaşamını sürdürebilmesi için temel önem taşıyor.