Güneş Sistemi İçerisinde Yeni Bir Uydunun Doğumu Gözlenmiş Olabilir!
- Çeviri
- Astronomi
- Gezegen Halkaları
Bu haber 10 yıl öncesine aittir. Haber güncelliğini yitirmiş olabilir; ancak arşivsel değeri ve bilimsel gelişme/ilerleme anlamındaki önemi dolayısıyla yayında tutulmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili gelişmeler yaşandıkça bu içerik de güncellenebilir.
Gökbilimciler Saturn'ün halkaları içinde küçük, buzdan bir uydunun doğuşuna tanıklık etmiş olabilir. Bu Saturn'ün son doğal uydusu olabileceği için, bulutlarla sarılı Titan ve okyanus sahibi Enceladus dâhil Satürn'ün pek çok uydusunun oluşumunu anlamak adına çok nadir rastlanacak ve değerli bir fırsat anlamına gelebilir.
Tam bir yıl önce, NASA'nın Cassini adlı uzay aracı dar açı bir kamerayla tesadüfen Saturn'ün A halkasının, yani en dış halkanın kıyısında bazı düzensizlikler kaydetti. Bu düzensizliklerden biri 1200 km uzunluğunda ve 10 km genişliğinde bir yay şeklinde, ve çevresinden yaklaşık yüzde 20 daha parlaktı ve aynı zamanda özellikle halkanın dış kısımlarındaki pürüzsüz kısımda olağan dışı bir kabarıklık belirtisi vardı.
Araştırmacılar bu yay ve kabarıklıkların yakınlardaki bir cisimden kaynaklanan kütle-çekimsel etkiler dolayısıyla var olduğunu düşünüyor. Londra Queen Mary Üniversitesi'nden Carl Murray basın açıklamasında şöyle söyledi:
Daha önce böyle bir şeye rastlamamıştık. Biz şu anda halkaların dışına çıkıp kendine başına uydu olabilecek bir nesnenin doğuşunu izliyor olabiliriz.
Murray'in kayınvalidesi Peggy'nin ismi verilen buzdan cismin çapı, muhtemelen 1 kilometreden fazla değil ve görüntülerde fark edilmeyecek kadar küçük. Halkanın kenarında araştırmacıların gördüğü karışıklığın sebebinin Peggy'nin varlığı olduğu düşünülüyor.
Saturn'ün isim verilmiş 53, geçici olan 9 uydusu var. Genel olarak büyüklükleri gezegene olan yakınlıklarına göre değişiyor: Gezegenden uzaklaştıkça büyüklükleri artıyor. Gezegenin uydularının pek çoğu halkayı oluşturan parçacıklar gibi esasen buzdan oluştuğu için, araştırmacılar buzdan uyduların halkanın parçacıklarından oluşup halkanın dışına çıktığını düşünüyor. En eski uydu, halkalar daha katı iken oluşmuş, birleşmiş ve gezegenden dışarı sürüklenip önlerine çıkan diğer uydularla birleştikçe büyümüş. Murray şöyle söylüyor:
Teorimiz, Saturn'ün uzun zaman önce şimdikinden çok daha yoğun, yeni uyduların ortaya çıkmasına izin verecek bir halkaya sahip olduğu fikrine dayanıyor. Kenarlarda uydular oluştukça halkadan kurtulup evrimleşmiş ve ilk oluşanlar en dışta ve en büyük uydular haline gelmiş.
Daha genç uydular, bu yeni uydu gibi, daha küçük ve merkeze daha yakın. Halkaların artık yeni uydu oluşturamayacak kadar tükenmiş olma olasılığı sebebiyle Saturn'ün uydularının oluşum sürecinin Peggy ile son bulması muhtemel. Araştırmacılar Peggy'nin daha fazla büyümesini beklemiyor, ve aslında dağılıyor olduğunu düşünüyorlar.
Cassini'nin yörüngesi 2016'da A Halkasının dış kenarına yakınlaşacak ve araştırmacıların yeni uyduya yakından bakabilmelerine olanak verecek. Buluşlar, aynı zamanda Dünya'nın ve diğer gezegenlerin de nasıl oluştuğu ve güneşten uzaklaştıklarının daha iyi kavranmasını sağlayabilir.
Gözlemler Nisan 2014'te Icarus dergisinde yayımlandı.
İçeriklerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu içeriğimizle ilgili bir sorunuz mu var? Buraya tıklayarak sorabilirsiniz.
Soru & Cevap Platformuna Git-
3
-
1
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
- Çeviri Kaynağı: IFLS | Arşiv Bağlantısı
- C. D. Murray, et al. (2014). The Discovery And Dynamical Evolution Of An Object At The Outer Edge Of Saturn’s A Ring. Icarus, sf: 165-168. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 22/12/2024 06:17:22 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/2214
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
This work is an exact translation of the article originally published in IFLS. Evrim Ağacı is a popular science organization which seeks to increase scientific awareness and knowledge in Turkey, and this translation is a part of those efforts. If you are the author/owner of this article and if you choose it to be taken down, please contact us and we will immediately remove your content. Thank you for your cooperation and understanding.
